مجالی می خواهم تا سخنی با شما بگویم ٬ سخنی به ژرفای تاریخ. آیا تا کنون فکر کردید ایران چند سال قدمت تاریخی دارد؟ ایران عزیز ما بیش از هفت هزار سال قدمت دارد که از نخست با پا گذاشتن سلسله ی آریایی نام ایران برخود گرفت و از همان ابتدای ایران بودن نظام پادشاهی داشت در حدود دو هزار و پانصد سال پیش با پایه گذاری سلسله ی هخامنشی٬ نظام نوین و سیستماتیک پادشاهی بنیان گذاشته شد و کوروش کبیر٬ درطی سی سال سلطنت پرافتخار و توام با محبوبیت خود این نظام را پرورش داد. بله و حالا زمانه ی عجیبی ست. به قول زنده یاد احمد شاملو: روزگار غریبی ست نازنین.
امروزه برای نخستین بار نظامی غیر پادشاهی در ایران ما حکمفرماست و شگفتا پس از تنها بیست و هشت سال٬ کاملن از رده خارج شده و واپسین تلاش ها برای کسب اندکی محبویت و شروعیت از سوی سران آن بی فایده بوده است. اما نظام پادشاهی پس از دست کم دو هزار و پانصد سال هنوز در چشم اکثریت مردم از عارف تا عامی محبوب و خوشایند است. به راستی علت چیست؟ آیا ملت آریایی ما خاطره ی کثیف حمله ی اعراب به ایران را با حضور و استقرار نظام جمهوری اسلامی یکی می دانند؟ آیا به اصالت ایرانی خود عشق می ورزند؟ آیا جنگ هشت ساله آنان را کاملن از این نظام بیزار کرد؟ و...
تمام این ها را می توان قبول کرد اما دلیل ویژه یی که برای عشق ملت عزیزمان به نظام شکوهمند پادشاهی و در نتیجه بیزاری ازین حکومت وجود دارد چیز دیگری است: کوشش های تحسین انگیز و بی نظیر سلسله ی جلیل سلطنت پهلوی، برای عمران و آبادی ایران که نمونه های آن از حد شمارش خارج است در ذهن ها باقی مانده و در عوض صدماتی را که به دنباله ی استقرار حکومت وقت گریبانگیر ملت شد آن ها را بیش از حد پشیمان و تشنه ی نظام پادشاهی ساخت و البته هنوز فرصت باقی ست.
اگرچه شاهنشاه فقید آریامهر از بین ما سفر کرده اند اما فرزند و جانشین برومند ایشان اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی برای ما ودیعه یی بسیار گران بها هستند و چنان چه از سخنان دُربارشان پیداست اشتباهات ملت را کاملن بخشیده اند و با نیرو و کاردانی شگفت انگیز و مثال زدنی برای نجات ملت می کوشند. بیایید فرصت را دریابیم.
راه نجات برای ما هنوز گشوده است.
_____________
نگاشته شده در تاریخ شانزدهم تیر دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر