هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سروخرامان نرود
از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود
با فرا رسیدن بیست و هشتمین سالروز بدرود حیات گفتن پادشاه فقید و سعید ایران، آریامهر بزرگ ارتشداران محمدرضاشاه پهلوی و به واقع در بیست و هشتمین سالی که از فقدان ابدی آن ابر شهریار می گذرد٬ همسر آن حضرت و همان شهبانوی بی مانندی که تا واپسین نفس های آریامهر بر بالین ایشان شب را به صبح رسانده و در طی اینهمه سال که در تبعید و غربت گذرانده اند هماره با یاد ایران و به عشق هم میهنان زندگی می کنند، اراده کردند تا مانند هر سال پیامی را در پیشگاه سالگرد همسر فقید و تاجدارشان ابلاغ فرمایند.
همه می دانیم که منتهای کوشش معظم لها آزادی و نجات کهن دیارمان از چنگال اهریمنان ویرانگری است که قریب به سی سال است سرپنجه پلید خود را بر گستره پرصلابت ایران انداخته اند تا از وطن عزیزمان منجلابی پر از ننگ بسازند. شهبانوی گرانقدر، پیام چون همیشه پرمغز و پرمحتوای شان را بدین جهت صادر کردند تا ضمن سپاس بزرگوارانه شان از ایرانیان بیداردل- که چون هر سال این دو روز را با یاد شهریاران درگذشته و یا بر مزار آن حضرات گذرانده اند- از کوشش ها و زحمات شاهنشاه آریامهر و اعلاحضرت رضاشاه کبیر در راه احیای ایران و رسیدن میهن ما به اوج قله های تمدن نیز تجلیل و تقدیر کنند.
متن کامل پیام علیاحضرت شهبانو فرح دیبا پهلوی به شرح زیر است:
۵ مرداد۸۷
همایش امروز شما هم میهنان برای بزرگداشت خاطره و خدمات اعلیحضرت رضا شاه کبیر و اعلیحضرت محمدرضا شاه، فرصتی است تا از قدرشناسی همه زنان و مردان مبارزی که در یاد و یادمان های آن دو پادشاه فقید، سربلندی، احترام و عظمت بربادرفته ایران عزیز را یادآور می شوند، سپاسگزاری نمایم.
گذشتِ زمان و فروریزی توهّمات و تبلیغات زهرآگین دشمنان داخلی و خارجی، امروزه بیش از پیش، خاطره و خدمات رضاشاه بزرگ و اعلیحضرت محمدرضا شاه را برجسته و درخشان می سازد.
پادشاهی رضاشاه بزرگ در شرایطی آغاز شده بود که بقول یکی از ناظرین خارجی در آن عصر: ایران، مِلک متروکی بود ... امّا این ملک متروک محروم از کمترین رفاه اقتصادی، امنیّتِ اجتماعی، تجدّد و حاکمیّتِ ملّی، در دوران رضاشاه بزرگ و اعلیحضرت محمدرضا شاه به چنان درجه ای از پیشرفت، ترقّی، استقلال و عظمت ملّی و اعتبار بین المللی رسیده بود که موجبِ رشک بسیاری از کشورها بود.
بی تردید، آنهمه سازندگی، سربلندی و عظمت ملّی و بین المللی در پرتو همکاری و تلاش های شبانه روزیِ زنان و مردان ایراندوست و فداکاری های جانباختگان میهن پرست میسّر شده بود که ایران را آزاد و آباد و سربلند می خواستند. از همین رو، من در این همایش، یاد و نام این سازندگان و جانباختگان میهن را نیز عزیز و گرامی می دارم.
شاهنشاه فقید با نگرانی از آینده ایران، در پاسخ به تاریخ نوشته بودند:
امروز بسیاری ازرش های ملّیِ مردم ما تحت الشعاع روح عوام فریبی و نفاق افکنی و انتقامجوئی قرار گرفته اند، ولی تردیدی ندارم که ارزش های جاودانی در آینده ای نه چندان دور، زندگی از سر خواهند گرفت. تنها پرسشی که برایم مطرح است، این است که بازگشت به روشنائی چه مدّت طول خواهد کشید و ایرانیان تا کِی گرفتار سراب خواهند بود؟.
با وجود تبلیغات سنگین و زهرآگین سال های اخیر، برای من باعث دلگرمیست که می بینم دوران دو پادشاه فقید سلسله پهلوی، امروزه بعنوان دوران رُنسانسِ ایران یا عصر ایرانِ نوین تلّقی می گردد بطوریکه بازگشت به آن پیشرفت، رفاه و عظمت ملّیِ برباد رفته، الهامبخش امید و مبارزه کنونیِ زنان و مردان و خصوصاً جوانان و دانشجویان ایران است.
در پرتو این آگاهی عمومی و بیداری ملّی است که معتقدم شاهنشاه فقید، پاسخ خود را از تاریخ، دریافت کرده اند
با توجه به این بیداری و آگاهی ملّی و اعتلای مبارزات زنان و مردان میهن پرست است که ما نیز – در این همایش – به پُرسش شاهنشاه عزیز و از دست رفته مان پاسخ می دهیم که: بازگشت روشنائی طول نخواهد کشید و با اتحاد و همبستگی ملّی، به گفته حافظ نیک گفتار :
این شام، صبح گردد و این شب، سَـحَر شود
فرح پهلوی
باسپاس ازسایت وزین ایران ب ب ب
نگاشته شده در تاریخ پنجم امرداد دو هزار و پانصد وشصت و هفت شاهنشاهی
