این روزها شهرهای ایران و به خصوص پایتخت٬ حال و هوایی دیگر گرفته است. با تلاش دوستان عزیز و سرسپردگان راه بزرگ آزادی٬ در و دیوارهای شهر تهران٬ به تمثال مبارک همایونی مزین شد و عطر روی آن یار محبوب باز فضای سرزمین تاریک مان را آغشته کرد.
دیگر ساعت شماری به دقیقه شماری و دقیقه شماری دارد به ثانیه شماری بدل می گردد و عطش تماشای آن رخساره روشن و آن حُسن بی مثال خورشید فروزان و هماره برقرار ایران اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی آن ذات اهورایی و آن یگانه مژده ی تولد دوباره ی بهار٬ در این زمستان سی ساله سهمناک گریبان تک تک ایرانیان راستین را رها نمی کند.
به یمن کوشش دوستان مبارز و دلداده گان شمیم سر زلف آن سرور و منجی و یگانه میراث دار شکوه ایران و صاحب اورنگ کیانی٬ گوشه گوشه و کوی به کوی مملو از تصاویر ملوکانه شاهنشاه خوبان ذات همایونی رضا شاه دوم پهلوی شد تا ملت عزیز٬ فیض نظاره کردن آن رخ تابان را در هر کجای شهر داشته باشند. تصاویر آن حضرت با جمله زیبایی -که در پایین عکس ها نوشته شده بودند- با این عنوان: "مبارز می رزمد٬ حزب الله می لرزد"بر سر در خیابان های اصلی٬ روی درب مدارس و کودکستان ها٬ بر سرکوچه ها و بر فراز پل های عابر پیاده چهره نمایی می کنند تا در قلب ایرانیان پاک نهاد٬ نور امید و ایمان درخشش گیرد. ایمان به روز بزرگی که تمام ملت٬ شرف پابوسی حضرتش را از نزدیک داشته باشند.
این نوید درگوش فرد فرد هم میهنان تکرار می گردد که شهریار ایران سرانجام در زمانی بسیار نزدیک قدم بر چشم های مشتاق مان خواهند گذاشت و ایران را به لطف طلعت پرفروغ شان پر از خرمی و لبریز از شور و شکوه و آزادی خواهند کرد.
آن ذات اقدس در گفتگوی شان با نشریه تایم به تاریخ خرداد ماه سال هشتاد و پنج خورشیدی٬ در پاسخ به ویویان والت که از محضرشان پرسید: "آیا به راستی فکر می کنید هرگز به کشور خود باز خواهید گشت؟" با صراحت و اطمینانی که تنها به آن وجود عزیز تعلق دارد فرمودند: "این برای من٬ نه یک رویا٬ که یک یقین است"و امروز ملت ایران در زیر شلاق ستمکارترین حاکمان و بدکارترین و سیه پیشه ترین نظام های تاریخ بشری تنها به امید بازگشت ابر انسانی هستند که نقش خاتم لعلش جهان زیر نگین دارد.
به انتظار و امید برآمدن آفتابی که از یک ذات لایزال و بیکرانه سرچشمه می گیرد٬ آفتاب روشن و سربلندی که تمام عالم هستی برای قربانی یک تار مژگان "او" به نقش آفرینش درآمده است. ایرانیان از خُرد و کلان٬ از زن و از مرد٬ از روشن اندیش تا کارگر و زحمتکش و...چشم امیدشان تنها به رضا شاه دوم٬ به سمبل بی بدیل اتحاد و یگانگی٬ به مظهر شکوه و بالندگی و پرچمدار پیغام آزادی ایران خیره مانده است٬ به آن نماد فره ایزدی و به آن وجودی که اگرچه هرگز زبانی را تاب وصفش و ذهنی را توان درک عظمت آن وجود نازنینش نیست اما هیچ تنابنده یی آنی و لحظه یی از خیال ذات مبارکش فارغ نیست زیرا:
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
بی نهایت امیدواریم که این قدم های ارزشمند دوستان ایرانیار٬ شتابان تر و پیگیرتر باشد. هر یک روز که به عمر این حکومت طرار و جائر افزون شود٬ ایران و ایرانی سال ها به عقب بازخواهند گشت و بر عدد قربانیان شرافتمند راه آزادی اضافه می گردد. پس بنا به فرمایش پادشاه بزرگ ایران رضا شاه دوم پهلوی:"صفوف خود را در راه نجات میهن فشرده تر سازیم".
در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار
کرده ام خاطر خود را به تمنای تو خوش.
نگاشته شده در تاریخ هشتم اردیبهشت دو هزار و پانصد و شصت و هفت شاهنشاهی
