آیا از خود پرسیده ایم در کشور ما چندین مورد نقض آشکار حقوق بشر وجود دارد؟ شاید از حساب و شماره خارج باشد و به اعتقاد حقیر در ایران کنونی ما از سی ماده ی درج شده در آیین نامه حقوق بشر حتا یک موردش هم اجرا نمی شود. یکی از وحشت ناک ترین قوانینی که نه تنها با حقوق بشر بلکه با پیش پا افتاده ترین وجدان و خرد انسانی سازگار نیست اجرای حکم سنگسار یا همان رجم است حکمی که هیچ مبنای منطقی ندارد گفته می شود برخی از مقامات قضایی و حقوقدانان اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا چنین حکمی منبع قرآنی دارد یا خیرگفته اند بله اما ظاهرن آیه ی مربوطه گم شده است!!! و حالا سوال پیش می آید که آیا سایر آیات قرآن هم ممکن است گم و یا تحریف شده باشند؟مگر در خود قرآن گفته نشده که ما محافظ کلمه کلمه ی قرآن هستیم ؟
بیش تر گمان می رود اجرای سنگسار نوعی دفع قلیان ها و عقده های روانی پیچیده ی مجریان اسلامی باشد نه حکم قرآن. به قدری نحوه ی اجرای این حکم دل خراش و مغایر شئونات باوری و آن قدر زشت و غیر انسانی است که حکومت جمهوری اسلامی در سال دو هزار و دو - که قصد یک سری توافقات مهم با کشورهای اروپایی را داشت - مجبور به دادن تعهدی برای عدم اجرای سنگسار به این دولت ها شد اما از آن جا که ماهیت این نظام با توافق و قول سازگار نیست باز هم دست به این عمل زد و چندی پیش دختری هفده ساله در کردستان سنگسار شد.
اجرای این حکم غیرانسانی به این شکل است که گودالی می کنند و فرد محکوم به مرگ را در آن گودال می گذارند و با سنگ هایی بزرگ، او را به طرز وحشیانه یی به قتل می رسانند شاید گفتنش کمی مشکل باشد اما به قدری بدن این افراد آسیب می بیند که دیگر امکان شست و شو و کفن برای شان وجود نخواهد داشت و روی همین حساب فرد محکوم را وادار می کنند پیش از اجرای حکم خودش را به کافور و صدر آغشته سازد و احتمالن کفنی هم به تن داشته باشد.
به راستی چرا ملت باید برابر این حکم ناشایست ساکت بنشیند؟ نباید بگذاریم زنان و مردان تنها به جرم یک کرده شخصی که- اگر خردمندانه نگاه کنیم - اثری در اجتماع ندارد به این شکل وحشیانه قتل عام شوند. این حکم نه منطق فلسفی دارد نه باوری و نه با خرد سازگار است و نه حتا برهان محکم دینی در پشت آن حضور دارد و تنها نفرت و انزجار برمی انگیزد. درحالی که دنیا نمی تواند در مورد این موضوع ساکت باشد و سازمان های مربوطه از قبیل یونسکو و حقوق بشر دست به اعتراض زده اند بدیهی ست ما نیز برین مساله سکوت نخواهیم کرد.
_________________
نگاشته شده در تاریخ بیست و دوم تیر دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر