۱۳۸۶ شهریور ۷, چهارشنبه

رهایی ایران چه گونه امکان پذیر است؟

همیشه باید باور داشت روش یک حکومت مستبد و تمامیت خواه برای بقا چند چیز است :

۱-نگه داشتن جو جامعه در حال رعب و وحشت دایمی.

۲-تفرقه بیانداز و حکومت کن.

۳-تلقین شعارها و باید و نبایدهای بی معنا در اذهان عمومی٬ به منظور بهره برداری بیش تر.

آری در نظامی توتالیتر و بنیادگرا مانند حکومت کنونی ایران٬ دقیقن با همین سه روش و نه بیش تر بیست و هشت سال بر ما و ایران ما حکومت کردند. دیگر وقت آن رسیده که بپذیریم تنها راه نجات میهن و ملت ستاندن این سه روش از آنان و خلع سلاح شان است، تا بتوان مقدمه را برای نابودی و سرنگونی اینان و باز کردن عرصه برای انتخاب حکومت جدید توسط ملت فراهم کرد.

چیره گی بر این سه نیرو می توان گفت مشکل است در رابطه با اولی و سومی شاید بشود از برخی پارامترها استفاده کرد اما برای دومی متاسفانه تا زمانی که اپوزیسیون دست وحدت و یک دلی را به هم ندهند ممکن نخواهد شد.

همین کوتاهی ها٬ چند دسته گی ها و دست دست کردن ها نزدیک به سه دهه به عمر این رژیم افزود بعد از این نیز چنین خواهد بود مگر قدری چشمان خود را باز کنیم و از خواب خرگوشی بیدار شویم .

چه بسیار جوانان دلیر و متفکرین کم نظیر ایرانی٬ در گرداب خونخواری این حکومت پرپر شدند و چه فراوان داغ هایی بر دل این ملت نشست. تا کجا وجهه ی ایران درمجامع بین الملل کم شد و از میان رفت و حالا هم که زمزمه جدایی طلبی از برخی نقاط ایران برخاسته و این آخری را کمی دقت فرمایید اگر هر قسمت-حتا یک وجب-از خاک ایران جدا شود٬ دیگر هرگز و هرگز بازگشت پذیر نخواهد بود.

حالا که این خون آشامان شکست خورده و سیلی خورده روزگار، سر را بلند نموده اند که انرژی هسته یی می خواهیم و...با سیاست شوم خود و بهره جستن از اربابان چینی و روس آهسته و پیوسته دارند به ساخت کلاهک هسته یی نزدیک می شوند ما گرچه داریم می بینیم و از عاقبت شوم و مرگبار این ماجرا کاملن مطلع هستیم بازهم داریم بحث های کهنه را دور می زنیم و این را نمی دانیم که یکی از مهم ترین سیاست های چنین حکومت هایی-همانطور که در بالا اشاره شد-تفرقه اندازی میان دشمنان شان است .

منطقی تر نگاه کنیم: امروز وقت اتحاد برای سرنگونی این مزدوران است یا هنگامه چانه زنی با یکدیگر و تسویه حساب های قدیمی ؟

تلاش کنیم، به اکنون بیاندیشیم، تنها وظیفه خود را بشناسیم برای خود تعریف کنیم و بی هیچ واهمه یی برای نجات ایران برخیزیم.

_______________________

نگاشته شده در تاریخ هشتم شهریور دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی

هیچ نظری موجود نیست: