ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازا که ریخت٬ بی گل رویت بهار عمر
از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر
این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر
بحثی که از آغاز استقرار و به دنبالش استبداد رژیم خون و خشونت اسلامی، در تمام محافل روشن اندیشان ایران و خارج از ایران مطرح بوده و هست مقوله " نقض آشکار حقوق بشر" در زیر سلطه این خون آشامان است.
فجایع دلخراش این سال ها خصوصن: اعدام های بی محاکمه در سال های آغازین انقلاب پنجاه و هفت، قتل های زنجیره یی، اجرای حکم وحشیانه سنگسار، اعدام خردسالان و نوجوانان و...همچنین محدودیت های بی پایه یی که برای زنان در تمامی عرصه ها به وجود آورده شده و اعمال خشونت بر جوانان تنها به جرم جوانی، سرکوب وحشیانه روزنامه نگاران و ایجاد محدودیت برای هنرمندان در شکلی وسیع و...همه نشان از این دارند که حکومت جمهوری اسلامی در صدر ناقضین تمام مفاد حقوق بشر در جهان است.
همین مساله همیشه دغدغه سازمان های مربوط به کنترل بر اجرای حقوق بشر بوده و همواره ارگان های مزبور کوشیدند تا این شرایط مهلک را در ایران بهبود بخشند اما همیشه با سرکشی مقامات رژیم وقت رو به رو شده و این تلاش ها ثمری نبخشید. مسوولین وقت ایران، آشکارا مخالفت خود را با قوانین حقوق بشر اعلام کرده اند و هر صدایی را در داخل مرزها که به نفع حقوق حقه ملت ایران سخن می گفت در "بند دویست و نه زندان اوین" خاموش ساخته اند.
این وضعیت، حاکی از نیاز و ضرورت برای یک اقدام فوری و قاطعانه است. به خصوص پس از اعدام هایی که این چند وقت اخیر و در ملاعام صورت گرفت به شکل کم مانندی احساسات مردم را در ایران و سراسر جهان جریحه دار ساخت و نیاز به یک قانون فوری٬ برای لغو اعدام در ایران را بسیار حتمی و ضروری نشان داد. اما روی ملت بی پناه و سرکوب شده ایران، همیشه به جانب خدایگان و پادشاه غربت نشین است و حتا در اوج ناکامی و محنت٬ همواره نام و کلام حضرتش آرامش بخش دل های زخمی مردم ایران است. بنابراین چهارشنبه هجدهم مهرماه ٬ابرپادشاه ایران٬ وارث اورنگ کیانی٬ بزرگ خردمند ایران و سرور دانایان٬ شاهنشاه عادل٬ وجود مبارک و ملوکانه اعلاحضرت همایونی رضا شاه دوم پهلوی اراده کردند٬ تا پیامی را با این مضمون به ملت ایران ابلاغ فرمایند.
متن پیام معظم له را در پایین ملاحظه می کنید:
رضا پهلوی
چهارشنبه18مهر1386
امروز هرگونه تاکید بر فوریت و ضرورت اقدام عاجل در زمینۀ نقض فاحش حقوق بشر در ایران نمی تواند اغراق آمیز باشد. رویارویی روزافزون اقشار گوناگون جامعه با حاکمیت، دیکتاتوری مذهبی را برآن داشته است تا برای حفظ ارکان قدرت خود سخت تر و با قساوتی هرچه بیشتر با مخالفان برخورد کند. در این شرایط بحرانی من یک تلاش جمعی قاطعانه در مورد مبارزه با پایمال کردن حقوق بشر در کشورمان را ضروری می بینم.
امروز، دهم اکتبر که بعنوان روز جهانی برعلیه مجازات اعدام شناخته شده است، من تیمی از هم میهنانمان را برگزیده ام تا درارتباط با حقوق بشربخش جدیدی را به تارنمای من بیافزایند. تلاش برای پایان دادن به اعدام، شکنجه و دیگر مجازات های وحشیانه بخشی از مبارزه برای استقرار دموکراسی در کشور عزیزمان است. این مقوله نمیتواند ازکوشش در راه سرنگونی رژیمی که برای بقای خود ملت را سرکوب و جهان را وحشت زده میکند مجزا باشد.
نقض حقوق بشر نگرانی مشترک تمامی ایرانیان صرف نظر از گرایشات سیاسی آنان است. من از همکاری تمامی گروه های سیاسی و سازمان های حقوق بشر که صادقانه در زمینۀ استقرار آزادی و دموکراسی و برعلیه پایمال کردن حقوق بشردر ایران فعالیت میکنند به گرمی استقبال میکنم.
من باوردارم که تبادل اطلاعات، راهکارها و تخصص ها میتواند به میزان قابل ملاحظه ای به بالا بردن آگاهی عمومی جامعه یاری رسانده و همبستگی لازم برای مبارزۀ همه جانبه برعلیه نقض مستمر حقوق بشر را فراهم آورد.
افزون بر جمع آوری مدارک، اسناد و آمارها در مورد خشونت های بی رحمانۀ رژیم جمهوری اسلامی، تیم مذکور نیروی خود را وقف هشیارکردن وجدان جمعی جامعۀ بین المللی کرده برآن خواهد بود تا پلی از اعتماد و تفاهم میان نیروهای مختلف مخالف نقض حقوق بشر در ایران بوجود آورد. امروزبرای اکثریت ما ایرانیان کاملا روشن شده است که یا باید با تقویت همبستگی ملی در مقابل خشونت و بی عدالتی های رژیم دست در دست یکدیگر به گونه ای یکپارچه ایستادگی کنیم و یا محکوم خواهیم بود که فرد فرد و در انزوا توسط نیروهای رژیم واپسگرا سرکوب شویم.
نگاشته شده در تاریخ بیست و ششم مهرماه دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر