مهر آفرین گلبانو٬ ای نازنین شهبانو
خونه رو خاک گرفته٬ از بی کسی تا زانو
می گذریم از سیاهی٬ پا می ذاریم تو راهی
که می رسه به مرز ایران پادشاهی
داریم آرام آرام٬ به خجسته زادروز بانوی روشنایی و مهر٬ همسر ابرپادشاه ایران٬ عروس رضا شاه کبیر و مادر یگانه آفتاب عالمتاب مان اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی و همینطور مادر معنوی تمام ملت٬ یعنی علیاحضرت شهبانو فرح دیبا پهلوی نزدیک می شویم. پیشاپیش ٬این میلاد مسعود را به محضر مبارک علیاحضرت و فرزند تاجدارشان اعلاحضرت و همینطور تمام وابستگان این خاندان جلیل٬ شادباش عرض نموده و سپس به تمام مادران عزیز این مرز و بوم٬ روز مادر را تبریک و تهنیت می گوییم.
افسوس که در وصف الطاف این بزرگ بانوی نیکو سرشت نسبت به ایران٬ زبان همیشه ناتوان از شرح بیان است اما...تنها به گوشه هایی اشاره می شود:
ساخت پارک شاهنشاهی(پارک ملت کنونی).
احداث پارک سنگی (که هم اکنون به نام پارک جمشیدیه شهرت دارد).
بنیان گذاشتن کانون پرورش فکری کودک و نوجوان .
ابتکار تاسیس و ساخت فرهنگ سرا برای نخستین بار در ایران با نام "فرهنگ سرای نیاوران" که هنوز به همین نام شناخته می شود.
احداث موزه حیات وحش بسیار وسیع٬ در اطراف تهران که همیشه علاقه مندان را به سوی خود جذب می کند.
ساخت مجموعه تاتر شهر در پارک دانشجو.
طراحی ساخت میدان زیبای شهیاد آریامهر(که امروز به غلط٬ نام میدان آزادی را به خود گرفته)لازم به گفتن نیست که این میدان٬ بزرگ ترین و یکی از معتبرترین میدان های تهران است.
بنا گذاشتن موزه هنرهای معاصر در مجاورت پارک لاله٬ که موزه یی ارزشمند شامل آثار بزرگان هنر معاصر است.
برگزاری جشن هنر شیراز٬ که تلاشی ارزنده برای اعتلای ادب پارسی و تجلیل از مقام شامخ حافظ و سعدی شیراز بوده است.
و...
به خاطر این روز بزرگ٬ جان نثار غزلی ناچیز را به خاک پای علیاحضرت تقدیم نموده ام که در زیر مشاهده می نمایید. امید که مورد قبول درگاه شهبانوی عزیز واقع شود:
بانو تو جنس همین عاشقانه ها هستی
بانو، غریب ترینی و آشنا هستی
ای از تبار نجابت، تو مادر ایران
شرقی ترینی و محبوب قلب ما هستی
ای کاش خاک درت سرمه ام شود بانو
آفاق میهن من روشنند ٬ تا هستی
در انزوای خموشانه یخ زدم اما
ای آفتاب بخوانم٬ که خوش صدا هستی
بانو٬ تو همسر نوری و دختر باران
بانوی عشق٬ شما مادر رضا هستی
درجای جای وطن، جای پای تان بانو
در قاب خیس نگاهم فقط شما هستی
بانو به خون جگرخط به خط نوشتم من
بازا بیا که شما صاحب ِسرا هستی.
______________
نگاشته شده در تاریخ نوزدهم مهر دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر