بي مهر رخت روز مرا نور نمانده ست
وز عمر مرا جز شب ديجور نمانده ست
هنگام وداع تو ز بس گريه كه كردم
دور از رخ تو چشم مرا نور نمانده ست
فردا شانزدهم آذر سالروز شهادت مرد نكو قامتي برخاسته از يك دودمان اهورايي است. فردا سالگشت به ابديت پيوستن مردي از تبار وطن و از تخمه شكوه و جلالت آن خاندان آريايي ست.
به خون غلتيدن سروي سبز كه چون سرود ناتمامي آراميد تا قصيده بلند وطن را تمام كند شايد امروز و در سلطه سي سال حاكميت جمهوري تروريست پرور ملايان ديگرحكايت تازه يي نباشد اما او اگرچه آزاده بود و اگر چه ميهن پرست، اما چيزي كه اين حقير را بر آن مي دارد تا در رثاي سفر غريبانه و مردانه ايشان قلم بفرسايم نياي بزرگوار و شجره شكوهمند اوست. شانزدهم آذرماه برابر با بيست و نهمين سالروز شهادت والاگهر شهريار شفيق پهلوي نيا فرزند والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوي، نوه ارجمند شاه شاهان رضاشاه بزرگ و خواهر زاده شاهنشاه آريامهر فقيد مي باشد. روز تلخي كه اگر صدها سال بگذرد باز هم ياد قلبي كه درين روز از تپش بازايستاد بهانه مكرر گريستن است.
والاگهر تيمسار شهريار شفيق پهلوي نيا، به تاريخ مبارك بيست و چهارم اسفند(مقارن با ولادت خجسته جدتاجدارشان)سال يكهزار و سيصد و بيست و سه خورشيدي در تهران ديده به جهان گشودند. ايشان در آغاز جواني و به سبب لياقت و شهامت فوق تصوري كه داشتند، به ارتش نيروي دريايي شاهنشاهي ايران راه يافته و بسيار زود پله هاي ترقي را پيمودند. والاحضرت شهريار چون ساير آن خاندان والاتبار، قلبي رئوف و دلي آكنده از عشق به ايران داشتند و بر همين اصل بود كه با وقوع انقلاب ننگين 57 حكم اعدام ايشان از جانب بيدادگاه انقلاب و از سوي صادق خلخالي مهره كثيف خميني صادر گرديد. والاحضرت شهريار علارغم آنكه با كمك برخي از دوستان و پنهان از چشم رژيم غاصب اسلامي به پاريس عزيمت فرموده بودند اما به دست مزدوران جمهوري دژخيم اسلامي و بر اثر اصابت دو گلوله در همان غربت پاريس به شهادت رسيدند.
واقعه دلخراشي كه در روز شانزدهم آذر سال 58 در پاريس و روبه روي ديدگان خواهر گرانقدر ايشان والاگهر آزاده رخ داد فاجعه يي بود كه همان زمان و در اوج ترك تازيدن جمهوري قساوت و جنون و جهالت اسلامي، قلب بيشماري از مردم ايران را اندوهگين ساخت. ايرانياني كه بسياري شان خاطرات روشن و شفافي از شهامت و ايران پرستي والاگهر شهريار داشتند. آنان كه شهريار فروتن را به نيكي در ياد داشتند و نه تنها آن روز كه همين امروز و با گذشتن بيست و نه سال هرگز نخواهند توانست داغ آن سرو بلندبالاي نيروي دريايي ايران را از حافظه خود پاك كنند.
گرچه رژيم جنايتكار اسلامي امروز در چنين گرداب وحشت انگيزي گرفتار آمده است اما در نمي يابد كه روزي نه چندان دور، دست قدرتمند ميهن پرستان ايران آنها را به قعر زباله دان پرتاب خواهد كرد. شايد آن روز به عينه مشاهده كنند كه ريختن خون پاك ابرمرداني چون والاحضرت شهريار شفيق آنچنان تخم كينه و نفرتي صد چندان در روح و جان اين مردم كاشته است كه حتا با گذر زمان و محو اين رژيم، جرعه يي از اين درياي خشم و انتقام كم نخواهد شد.
به اميد روزي كه بتوانيم در پيشگاه نام چنين مردان دليري پاسخگوي ارادت مان به ايران عزيز باشيم. در انتظار روزي كه انتقام خون والاگهر تيمسار شهريار شفيق و يكايك بزرگ مردان ميهن آريايي مان را از اهريمنان حاكم بر ايران بگيريم . به راستي كه:
ز هر خون دلي سروي قد افراشت
ز هر سروي تذروي نغمه برداشت
صداي خون در آوازِ تذرو است
دلا اين يادگار خون ِسرو است
در بيست و نهمين سالروز ترور ناجوانمردانه والاگهر تيمسار شهريار شفيق پهلوي نيا، به روح متعالي ايشان درودهاي بي كران مي فرستيم و نخست به پيشگاه والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوي دخت به جامانده از رضاشاه كبير و مادر فرزانه ايشان عرض تسليت خود را تقديم مي داريم و سپس به حضور خواهر ايشان والاگهر آزاده شفيق پهلوي نيا و به خدمت برادر ديگرشان والاگهر شهرام قوام پهلوي نيا تسليت عرض مي كنيم و پسين تر به محضر تك تك خاندان جليل سلطنت پهلوي سالروز اين فاجعه دلخراش را تعزيت و تسليت عرضه مي داريم.
روح ايشان شاد، ياد و نام شان بر صفحات درخشان تاريخ ميهن مان هماره جاويدان باد...
پايداري پادشاهي پيروزي.
نگاشته شده در تاریخ پانزدهم آذر دو هزار و پانصد و شصت و هفت شاهنشاهي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر