انقلاب مشروطه دستاورد خرد و شعور نیاکان ما بود. نیاکانی که افزون تر از صد سال پیش چنین افتخاری را بر صفحات زرین تاریخ رسم کردند.
سال های سیاهی که تحت ظلم ناصر الدین شاه، یکی از جائرترین حاکمان قاجاری سپری شد، عرصه را بر مردمان آن دوران بسی تنگ تر نموده بود.
جنبش مشروطیت که نخستین جرقه اش به دست روشنفکران آن زمان افروخته شده بود، سبب به راه افتادن موج خروشانی در سراسر ایران شد تا دفتر استبداد را ببندد. اجتماع یکپارچه و کم مانندی متشکل از اقشار گوناگون مردم که در جای جای وطن گرد هم آمده و خواستار تبدیل نظام استبدادی به سیستم پارلمانی(مشروطه) بودند، آنچنان وسیع و فراگیر بود که هیچ مقاومتی را برنمی تابید.
سرانجام مظفر الدین شاه قاجار در چهاردهم امرداد سال یکهزار و دویست و هشتاد و پنج خورشیدی، فرمان مشروطیت را امضا کرد تا به همت و تلاش مردم، سرفصل جدیدی در تاریخ سیاسی ایران رقم زده شود.
امروزه با توجه به استبداد همه جانبه رژیم اسلامی که بر میهن ما حکم فرماست، شاید ردپای مشروطیت را نتوان به آسانی یافت کرد. اما این دستار به سرهای بدکنشت هرگز و هیچگاه نخواهند توانست ثمره ارزشمند آن جنبش شکوهمند را محو و تباه سازند. یک یک ما به زودی طلیعه فرخنده سلطنت مشروطه را بر تارک ایران نظاره خواهیم کرد تا بیشتر باورمان شود محصول آن قیام ارزنده، در متن جامعه ایران همچنان زنده و زاینده است و خورشید آزادی هیچگاه به زوال نخواهد گرایید.
سیزدهم امرداد ماه و در آستانه یکصد و چهارمین سالگرد جنبش مشروطیت، شاهنشاه برحق ایران، ذات اقدس ملوکانه اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی اراده کردند تا پیام شاهانه را صادر فرمایند.
معظم له در متن پیام شکوهمندشان، به جنبش سبز نیز اشاره فرموده و آن را جنبشی تعریف کردند که چشم جهانیان را به همت ایرانیان آزادی خواه خیره کرده است.
رضا شاه دوم همچنین با اشاره به وقوع شوم انقلاب اسلامی تاکید کردند: " به یقین اگر رهبران واپسگرا و انحصارجوی این انقلاب حرکت تدریجی ایران به سوی استقرار یک جامعۀ باز و خردگرا و پیشرفته را بی رحمانه سد نمی کردند چه بسا مردم ایران تا کنون به همۀ خواست های انسانی خویش رسیده بودند".
در ادامه متن کامل پیام پرفروغ وارث کیان پادشاهی را با هم خواهیم خواند:
چهاردهم امرداد ماه ۱۳۸۹
هم میهنان عزیزم،
امروز در آستانۀ سالگرد انقلاب مشروطیت، میهن عزیز ما شاهد گسترش و رشد جنبش رهایی بخش دیگری برای تحقق خواست های دیرینۀ مردم ایران است؛ جنبشی که می رود آن چه در انقلاب مشروطیت ناتمام مانده بود به پایان بَرَد و آرمان های تحقق نیافتۀ مردم ایران را برآوَرَد. شباهت های این دو نهضت رهایی بخش بسی بیشتر از تفاوت های آن هاست. هدف های اصلی رهبران انقلاب مشروطیت ایجاد حکومت برخاسته از ارادۀ مردم، تامین و تضمین آزادی ها و حقوق اساسی شهروندان، تفکیک قـــوای سه گانــه، تاسیس دادگستری مستقل و عُـرفی و سرانجـام بـرکشیدن ایــران از ورطۀ عقب ماندگی صدها ساله و نزدیک شدن به دنیای متمدن و پیشرفته بود. گرچه نخبگان و سرآمدان آن روز جامعه در نشر و ترویج آرمان های انقلاب نقشی اساسی ایفا کردند، طبقات گوناگون مردم ایران از روحانیان روشن بین گرفته تا بازرگانان و بازاریان خسته از فساد و تعدیات حکومت استبدادی نیز در پیروزی جنبش مشروطه خواهی سهمی به سزا داشتند.
در آستانۀ انقلاب اسلامی، بخشی بزرگ از آرمان های مشروطه خواهان تحقق یافته بود و به یقین اگر رهبران واپسگرا و انحصارجوی این انقلاب حرکت تدریجی ایران به سوی استقرار یک جامعۀ باز و خردگرا و پیشرفته را بی رحمانه سد نمی کردند چه بسا مردم ایران تا کنون به همۀ خواست های انسانی خویش رسیده بودند.
جنبش سبز، جنبشی که چشم جهانیان را به عزم و همت ایرانیان برای ادامۀ دستیابی به آزادی خیره کرده است، پرچمی را که نیاکان ما در مخالفت با حکومت استبدادی به دست گرفته بودند بار دیگر، و این بار با توانی بیشتر، برافراشته است. شرکت قهرمانانۀ شماری بزرگ از زنان هشیار و آزادی خواه ایران در این جنبش به یقین ضامن نهایی پیروزی ملت در این پیکار تاریخی خواهد بود. به ویژه از آن رو که، همانند دوران انقلاب مشروطیت، روحانیان و بازاریان و اصنافِ معترض به رفتار خون ریز حاکمان نیز به تدریج و روزافزون به صفوف هم بستۀ مردم می پیوندند و بر نامشروع بودن حکومت مُهر تایید می زنند.
مستبدانی که در انقلاب مشروطیت رویاروی نیاکان آزادی خواه ما ایستادند پس از اندک مقاومتی به خواست آنان تن در دادند و مسند قدرت را به آنان سپردند. امروز، اما، دشمنان آزادی و انسانیت در سرکوب بی رحمانۀ مردم بی دفاع کارنامه ای سیاه تر از هر حکومتی دارند که بر سرزمین کهن ما فرمان رانده است. با این همه، مطمئن باشیم که جبهۀ شکست ناپذیر آزادی خواهی بر حکومت از درون پوسیدۀ مستبدان چیره خواهد شد و نهال خشک ناشدنی آزادی که در انقلاب مشروطیت ریشه گرفت در جنبش سبز مردم مصمم ایران به بَر خواهد رسید.
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
_________________
نگاشته شده در تاریخ شانزدهم امرداد دو هزار و پانصد و شصت و نه شاهنشاهی
۴ نظر:
در آستانۀ انقلاب اسلامی، بخشی بزرگ از آرمان های مشروطه خواهان تحقق یافته بود
جمله فوق ، نظر آقای شاهزاده رضا پهلوی در مورد دوران حکومت پدرشان می باشد. از آنجا که خواستهای جنبش مشروطه ، مشروط کردن قدرت بود و ایجاد دموکراسی پارلمانی و تفکیک قوا، سوال اینجاست که کدامیک از این 3 مورد در قبل از انقلاب به منصه وقوع رسیده بود که آقای شاهزاده مدعی است اکثر خواستهای مشروطه در قبل از انقلاب تحقق یافته بود؟! سیستمی که در آن مجلس برآورنده خواستهای ملوکانه اعلاحضرت بوده، قوه مجریه فرمانبر فرامین ملوکانه شاهنشاه آریامهر بود و قوه قضاییه بر اساس خواست پادشاه در مورد زندانیان سیاسی تصمیم می گرفت آیا جایی برای تفکیک قوا گذاشته بود؟! بر اساس دستور مقام شاهنشاه، در کشور فقط 1 حزب وجود داشت و با یک حزب سخن از دموکراسی پارلمانی به طنز می ماند! آیا آقای رضا پهلوی همچنان در پی آن هستند که چنین سیستمی را بر سرنوشت ملت ایران حاکم نمایند؟
درود بر مریم عزیز
بسیار خوشحالم که می بینم همچنان با اشتیاق و اطمینان به کار خود ادامه می دهی. پیروز باشی دوست نازنینم
پاینده ایران
جناب ناشناس!
بر خلاف تصور شما تک تک قوای یاد شده در اختیار مردم بودند. در سیستم مشروطه پادشاه ناظر و رییس امور است اما مجری نیست. تفکیک قوا بدین معناست که هر ارگان وظیفه مخصوص به خود را انجام دهد. مجلس شورای ملی دقیقن بر خلاف مجلس اسلامی امروز خانه و پایگاه ملت بود. این مجلس شورای اسلامی کنونی ست که عین به عین فرمانبردار ولی فقیه است. همانگونه که شخص اعلاحضرت نیز اشاره فرمودند ما تا دستیابی به جامعه یی کاملن مترقی و مدرن فاصله چندانی نداشتیم اما انقلاب اسلامی بود که وقوعش تمام ارزش ها را وارونه کرد.
ضمن اینکه آخرین بار است نظر شما بدون قید هویت مجازی تایید می گردد.
درود
من در وبلاگم درباره آزادی در زرتشت و مسیحیت نوشتم لطفا" اون مطالب را بخوانید و با دیدگاه خود آن را کامل کنید.
با تشکر [گل]
ارسال یک نظر