زنده به گوری زن ایرانی در مدفن حجاب(نوشتار یکم)

یکی از حربه هایی که رژیم اسلامی از آن بهترین بهره برداری ممکن را نموده و بدین وسیله دیکتاتوری خود را همه جانبه به نمایش می گذارد همین پوشش زشت، زننده و اهانت آمیزی است که طی سی سال گذشته، با توسل به اهرم زور بر سر و اندام بانوان ایرانی قرار داده و آن را وسیله یی خیالی و دروغین برای حفظ شرافت و عفت معرفی می کند.

در بحث حجاب باید از دو زاویه به مطلب نگریسته شود. نخستین نگرش از باب خرد و عقلانیت است که به طور کلی چنین ساختاری را رد نموده و تحلیلی شعورمندانه و جهان شمول پیرامون پوشش ارایه می کند که این تحلیل شامل مرد، زن و حتا خردسالان نیز می باشد. نگرش دوم از باب گفته های خود اسلام می باشد که به رغم تهی بودن از منطق و عقلانیت، بازهم متضاد با آن چیزی است که امروزه سران جمهوری اسلامی به عنوان حجاب معرفی کرده و تا مرز شکنجه و اعمال خشونت بی حد و مرز بر آن پافشاری می کنند.

اگر از زاویه خردمندانه به کلمه حجاب نظر بیاندازیم خواهیم دید واژه چندان مناسبی نیست چرا که حجاب از ریشه حجب آمده و در زبان عربی به ابزاری برای پنهان و مخفی شدن اطلاق می شود. اگر بنا باشد انسان ها(چه زن و چه مرد) خود را به معنی راستین کلمه در حجاب قرار دهند اساسن ارتباط انسان ها قطع خواهد شد چرا که ناگزیر هستند خود را در توده یی از پارچه ها کاملن پنهان سازند تا به معنای راستین حجاب دست پیدا کنند.

اما پوشش عبارت مناسب و عاقلانه یی است. پوشش در حد متعارفش لازمه زندگی بشر است و این پوشش هیچ نوع ارتباطی به اسلام و یا سایر ادیان ندارد. بشر از دیرباز می دانسته که برای حفظ وقار و زیبایی، در امان ماندن از تهاجمات طبیعی و ایجاد تنوع در شکل ظاهری اش، بایستی از پوششی بر اندام خود استفاده کند.

شکل گیری و تکامل لباس در تاریخ بشر خود حکایتی بس دراز است که در این مقاله نه جایی دارد و نه با مضمون مطلب قرابتی. تنها باید بر این نکته تاکید شود که پوشش انسان ها شامل قاعده یی خاص و ابدی نیست. همانگونه که هر چیز طی تاریخ دستخوش تغییر و پیشرفت قرار گرفته و رسم جهان تا بوده بر توسعه و ارتقا بوده است در مورد پوشش و نوع لباس نیز همواره این ارتقا به چشم می آید. نوع پوشش و لباس برای زنان و مردان، بر حسب یکسان نبودن روحیات و فیزیک ظاهری آنان، تفاوت هایی دارد. ضمن اینکه در هر مکانی بر اساس وضعیت جغرافیایی، نوع محیط و همینطور سن و سلیقه افراد پوشش های متنوع و دیگرگونه یی انتخاب می شوند.

به عنوان مثال پوششی که در ساحل دریا مناسب می باشد به هیچ عنوان در محیط تحصیل یا کار مناسب و پسندیده نیست. یا پوششی که در هوای سرد قطب شمال مورد استفاده است در مناطق حاره یی و یا کویری خفقان آور و غیر قابل تحمل می باشد. همانگونه که گفته شد سن و سال، سلیقه و شرایط مادی افراد نیز نقش تعیین کننده یی در تفاوت پوشش آنان ایفا می کند.

گذشته از هر مطلبی پوشش افراد بر خلاف آنچه که رهبران دغل باز مذهبی تعریف می کنند حد و قانون لایتغیری ندارد و تحت هر شرایطی، قوانین فردی و سلیقه ها ایجاب می کند کمی تغییر نیز لحاظ شود. اگر در محیط تحصیل و یا کار، یک زن یا مرد خود را ملزم به پوشیدن پیراهنی متناسب با محیط های یاد شده می داند این نوع و شکل به خصوص پیراهن وی، یک قاعده تغییر ناپذیر نیست. بر فرض ممکن است روسای یک کمپانی بزرگ به این نتیجه دست یابند که اگر یقه پیراهن های کارمندان کمی گشوده تر باشد در گرمای هوا، فشار عصبی کمتری را متحمل شده و راندمان شان نیز بالاتر خواهد رفت. بدین سان یک قانون اجتماعی که از ابتدا نیز سوای موهومات ریشه در عقلانیت داشته است تغییر می کند و چون حد و حدود محکم، بی منطق و غیر قابل عبوری ندارد دگرگون می شود و خود را با شرایط و احوال بشر منطبق می سازد.

آنچه که در زندگی بشر مهمترین اصل به شمار می رود، تغییر و بازنگری در قوانین، به منظور آرامش، رفاه و راحتی بیشتر بشر است و نه وارد آوردن فشار بیشتر بر انسان ها به منظور حفظ یک قانون که از نخست نیز ریشه علمی و معقولانه یی نداشته است. انعطاف پذیری و به قولی فلکسبیلیتی امتیاز بزرگی برای قوانین فردی و اجتماعی محسوب می شود که اگر غیر از این باشد، آن قانون قطعن بویی از دیکتاتوری برده است.

حال اگر از منظر خود اسلام و آنچه که در کتاب دینی مسلمانان راجع به حجاب مطرح شده به مساله نگاه کنیم، حجاب به تعریفی که امروز از آن یاد می شود به هیچ عنوان در قرآن موجود نیست. به طور کلی قرآن در دو سوره(نور و احزاب) به موضوع حجاب پرداخته است که عمومن نیز این آیات در مورد زنان محمد نازل گردیده و با نگر بر تفاوت شکل و نوع البسه در آن روزگار، کلیه آیه های مورد اشاره حتا اگر بنا باشد که منبعی موثق و قابل اعتنا محسوب شده و در جهان امروز کاربردی داشته باشند با در نظر گرفتن تغییرات همه جانبه زمان و مکان، دیگر از ارزش و اعتبار ساقط بوده و قابل بحث نیستند.

عمده ترین مطلبی که در آیات مورد نظر بر آن تاکید می شود نوع حجاب همسران پیامبر است و حتا تا جایی پیش می رود که در آیه های 32 و 33 سوره احزاب مشخص می سازد: "ای زنان پیغمبر شما همچون سایر زنان نیستید مواظب باشید که در سخن نرمش زنانه و شهوت آلود به کار نبرید که موجب طمع بیمار دلان گردد".

با خواندن سطر بالا به خوبی می توان دریافت آنچه که بیشتر در قرآن مدنظر بوده و بر شکل و ساختار آن تاکید شده حجاب زنان محمد بوده است که اتفاقن به طور اخص بیان می شود که شما همچون سایر زنان نیستید و به معنای واضح تر شما متفاوت از سایرین هستید. بنابراین و با حجت متفاوت بودن تان بایستی در چهارچوبی متفاوت از دیگران رفتار کنید.

البته مفهوم اصلی چنین آیاتی سوای آنکه به زنان خود پیغمبر پرداخته شده باشد یا نباشد تاکید بر به بند کشیدن زنان به خاطر آزادی و فراغت بیمار دلان است. آنچنان که می گوید شما در سخن تان نرمش زنانه به کار نبرید تا موجب طمع بیمار دلان نگردید و این بدان چم است که اسلام بسیار یکسونگرانه و از دریچه ذهن یک مرد(آنهم مردان بیمار دل و هوسران و نه مردان شریف) به زن نگاه می کند و دقیقن عکس آنچه خود فقیهان و مروجان اسلامی بر آن اصرار می ورزند دیدگاه و مبانی اسلامی به هیچ عنوان ماورایی نیست بلکه از زبان انسان هایی است که خودشان گرفتار تمایلات دنیوی هستند و این گرفتاری آزارشان می دهد.

ادامه دارد

___________

نگاشته شده در تاریخ نهم خرداد دو هزار و پانصد و شصت و نه شاهنشاهی