در ساعاتي مانده به آغاز سالروز فاجعه ملي بيست و دوم بهمن ماه، پدر و پادشاه ملت ايران، آن ذات برگزيده و آن وجود خجسته - كسي كه نام بلندش براي سربلندي يك تاريخ بس است - اعلاحضرت همایونی رضاشاه دوم پهلوی اراده فرمودند تا پيامي شاهانه را به مردم شان ابلاغ كنند. شاه شاهان اعلاحضرت رضا پهلوي دوم، سرتيتر آن بيانيه ي مبارك را چنين قرار دادند:" بمناسبت سالگرد سی امین سال تولد مصیبت بارترین حکومت تاریخ ایران".
آن حضرت يكبار ديگر و با خروش كلام نافذشان در آستانه اين روز شوم و تاريك، بر پيكرهاي يخ زده هم ميهنان دربند روح سرافرازي و آزادي و آزادگي دميده و به مهر ملوكانه شان ما خاكساران را بنده نوازي فرمودند. پيام معظم له سراسر از اميد لبريز است و بشارت يك پيروزي نزديك در جاي جاي اين متن پرشكوه به چشم مي آيد. آن ذات همايوني به تاكيد و در چند قسمت از پيام گهربارشان به " افق بلند و روشن فردای ایران " و مژده رويت اش صريحن اشاره كردند.
همانگونه كه دوستان عزيز آگاه هستند ديروز نهم فوريه 2009 ميلادي، وجود مبارك رضاشاه دوم پادشاه برحق ايرانزمين در يك كنفرانس مطبوعاتي واقع در شهر پاريس حضور يافتند و تعداد زيادي از خبرنگارانِ فرانسوي، ايراني و همينطور مليت هاي ديگر به پابوسي آن حضرت شرفياب شده و افتخار گفتگو با ايشان را كسب نمودند.
راديو فرانسه نيز اين فرصت را داشت تا در محضر شاهنشاه ايران مصاحبه يي انجام دهد. اعلاحضرت كه به تازگي كتاب جديدي به نام "ساعت انتخاب" را به قلم شاهانه نگارش فرموده اند پيرامون كتاب نوين شان( اين كتاب در حال حاضر به زبان فرانسه انتشار يافته است) به پرسش هاي خبرنگار ايراني پاسخ فرمودند. نكته يي شايد اميدبخش و شيرين در آغاز اين گفتگو مشهود بود هنگامي كه خبرنگار مجرب ايراني تصريح كرد همانگونه كه در هنگام هجرت آريامهر بزرگ از ايران و در واپسين ساعات حضور ايشان در فرودگاه مهرآباد اين خبرنگار به حضور شاهنشاه فقيد مشرف شده و گفتگويي را تهيه ديده بود امروز نيز "شايد در آستانه بازگشت اعلاحضرت رضاشاه دوم پهلوي به ايران" اين دقايق پرشكوه نصيب وي شده است كه در خدمت فرزند و جانشين هماره برقرار آريامهر بتواند يك مصاحبه را به پايان رسانَد. اين خبرنگار شريف، در مدت تقريبن هفده دقيقه يي كه در اختيار داشت دو - سه مرتبه ديگر نيز به بازگشت زودهنگام معظم له اشاره كرد و ما به نيكي مي دانيم باز آمدن غرور آفرين شاهنشاه به وطن مقارن با تلاشي و نابودي هميشگي رژيم ملايان رخ خواهد داد و به راستي چه روز بزرگي است روزي كه آن یگانه دلبر و فاتح قلب هاي تپنده و عاشق، به كهن ميهن شان ايران بازگردند.
آنچه كه در متن پيام ملوكانه رضاشاه دوم بسيار شاخص مي نمايد، يكي خطاب ايشان به ملت ايران و يادآوري مهمي است كه فرمودند:"راندن رژیمی خودکامه و ویرانگر از عرصۀ قدرت و حکومت تنها مقدمه ای برای پیروزی نهایی شماست". نكته ي شايان توجه ديگر، تاكيد آن ذات والاتبار بر زوال و پوسيدگي جمهوري جنايتكار اسلامي مي باشد بخشي از پيام كه نوشته اند:"معتقدم در سی سالی که از عمر زیان بار رژیم می گذرد رهبرانش هیچگاه بیشتر از امروز احساس ضعف و زبونی نکرده اند، زیرا بیشتر از همیشه در دنیا محکوم و منزوی و در ایران مطرود و متزلزل اند". رضاشاه دوم سالروز انقلاب خميني را "سالگرد نامبارك" خوانده و در سطرهاي پاياني پيام شان برگرفته از ظرافت و نكته سنجي خاصه حضرتش، اين رژيم نامشروع سي ساله را به "عجوزه يي صدساله" تعبير فرموده اند.
متن كامل پيام شهريار ايران را در زير بخوانيد:
دوشنبه 21 بهمن 1387
هم میهنان عزیزم،
در آستانۀ سالگرد انقلاب اسلامی، سخنانم با شما بیشتر از آن که در برشمردن مصیبت های سی سال گذشته باشد به قصد یادآوری افق بلند و روشن فردای ایران است. بدون اطمینان به برآمدن چنین افقی مقاومت و پیکار سی سالۀ شما به فرجام نخواهد رسید. هیچ ایرانی آگاه به سرافرازی های تاریخ کُهن وطن و سربلند از فرهنگ و تمدن نام آورش نمی تواند و نباید نومید از آیندۀ روشن ایران باشد. افسرده از نیازهای برنیامده و آزادی های سرکوب شده، ایران را از پرتگاهی که در آن فرو افتاده بیرون نمی توان کشید و دوباره نمی توان ساخت، تنها با دلی انباشته از امید به پیروزی و خاطری مطمئن از آینده ای درخشان و درخور ایران است که می توان به چنین فردایی دست یافت. در یک کلام، بدون این امید و اطمینان، ادامه و گسترش پیکار علیه حاکمان فاسد و بی کفایت به فرجام نیک نخواهد رسید.
من در این سالگرد نامبارک، از سویی، مقاومت دلیرانۀ جوانان هوشمند ایران را، تلاش بی وقفه و تحسین برانگیز زنان شیردل و مصمم ایران را می ستایم و آن را بهترین نشان روحیۀ تسلیم ناپذیر و ارادۀ راسخ اکثریت قاطع هم میهنانم به ادامۀ پیکار می دانم؛ پیکاری که به یقین تا رهایی ایران از چنگ دشمنان و ویرانگران وطن پایان نخواهد گرفت. از سوی دیگر، معتقدم در سی سالی که از عمر زیان بار رژیم می گذرد رهبرانش هیچگاه بیشتر از امروز احساس ضعف و زبونی نکرده اند، زیرا بیشتر از همیشه در دنیا محکوم و منزوی و در ایران مطرود و متزلزل اند. نشانه های اختلاف و کشمکش میان مراکز قدرت و کارگردانان انحصارطلب حکومت رو به فــزونی است. تشدیـد فعالیت های تبلیغاتی داخلی و خارجی رژیم و تلاش روزافزون آن برای پرده پوشی برنابسامانی های همه جانبۀ اقتصادی کشور، و مهم تر از همه اصرارش را برگسترش دخالت ها و ماجراجویی ها ی خطرناک در منطقه و بر تحریک دیگران با ادامۀ تلاش هایش، آن هم به هر بها، برای دستیابی به سلاح های هسته ای و موشکی، نیز باید گویای ناتوانی روزافزونش شمرد. به این ترتیب، با گسترش جنبش های اعتراضی و حق طلبانه در شهرهای گوناگون ایران از یکسو، و پیدایش آثار ضعف و انزوای روزافزون رژیم از سوی دیگر است که می توان به پیروزی نهایی ملت از همیشه مطمئن تر شد.
هم میهنان آزاده ام،
راندن رژیمی خودکامه و ویرانگر از عرصۀ قدرت و حکومت تنها مقدمه ای برای پیروزی نهایی شماست. آزادی خود را از زیر بار نکبت و تبــاهی دوران کنــونی تنها مرحلـۀ نخست در تحقق آرمان های دیرین و برآورده شدن نیازهای سرکوب شدۀ خویش بشمارید. زیرا پیروزی نهایی شما هنگامی متحقق خواهد شد که امکانات ضروری برای شکوفایی استعدادهای بیکران فرزندان ایران با بهره جویی از منابع سرشار وطن، و استقرار نهادهای دموکراتیک و پاسخگو، فراهم آید. حرکتی که از یک سدۀ پیش با انقلاب مشروطیت در ایران آغاز شد، و با استقرار حکومت متظاهران به اسلام وحشیانــه به بنــد کشیده شد، معطوف به فــراهم آوردن همین امکانـات بود. این حرکت تاریخی را می توان و باید از سرگرفت و امکاناتی را، که علیرغم تلاش مستمر دشمنان خانگی ایران از میان نرفته اند، باز فراهم آورد و در جبران فرصت هایی طلایی از دست رفته در سال های سیاه از فرصت های نوین که به یقین پدیدار خواهند شد بهره جست. به یاری چنین امکانات و فرصت هایی است که شما خواهید توانست به راه پیشرفت و آبادانی میهن گام نهید، آزادانه و بی بیم از تهدید و خشونت و شلاق و زندان به کار و زندگی شایستۀ خویش دست یابید، و مهم تر از همه مسیر صلح و مسالمت و همزیستی با همۀ هموطنان خویش از هر کیش و قوم و زبان، و با همۀ مردم جهان را، از سرگیرید.
هم میهنان مبارزم،
اجازه ندهید اسارت سی ساله در زندان تاریک رژیم امید به روشنی آینده را نیز از شما به غارت بَرَد. سی سال مصاف با دشمن، هرچند با دشمنی بی رحم و خونریز، در برابر سه هزار سال تاریخ پرنشیب و فرازی که آکنده از پیروزی های درخشان بردشمنان گوناگون ایران بوده است، لحظه ای بیش نیست. هرگز از یاد نبرید که گرچه کوربینی حاکمان کنونی بهره وری از بخش بزرگ از ذخایر عظیم ایران را در مشکل، اگر نه محال، ساخته، سرزمین کهن ما هنوز صاحب وسیع ترین منابع انرژی در دنیاست. هرگز فراموش نکنید که گرچه رژیم بی کفایت و ماجراجو سرزمینی را که روزی صاحب بزرگترین تصفیه خانۀ جهان بود امروز ناچار به وارد کردن بیش از چهل درصد از مصارف نفت و بنزین خود از دیگر کشورهای جهان کرده، کارگران و مهندسان توانا و مجرب ایران خواهند توانست در شرایط مناسب تاسیساتی عظیم تر و پربارتر از گذشته در آن برپا سازند. مطمئن باشید که اگر امروز پس از گذشت سی سال از حکومت ویرانگران، هنوز سالانه بیش از صد هزار تَن از فرزندان مستعد شما جلای وطن می کنند، با تولد دوبارۀ ایران بسیاری از آن فرزندان به سوی دیار کهن، اما آزاد، سرازیر خواهند شد و در بازسازی آن نقشی ارزنده ایفا خواهند کرد. تردید نکنید که امروز نام نیک و خاطره انگیز ایران در جهان را سایه ای سیاه و هراسناک از ذهن ها پنهان کرده است، و اگر شمار دوستان ایران در دنیا از انگشتان دست تجاوز نمی کند، در فردای روشنی که به یقین در انتظار ماست نام ایران شأن و اعتبار از دست رفته را بازخواهد یافت و هیچ ملت و دولتی نخواهد بود که دست صلح و دوستی و یاری به سوی ایران دراز نکند.
هم میهنان عزیزم،
در سالگرد رژیمی که در سی سالگی عجوزه ای صد ساله می نماید جای غم خوردن و زانو به برگرفتن نیست. زمان سرشارشدن از امید به رهایی است. وقت آن است که همت ها را برای کوتاه کردن عمر این عجوزه دو چندان کنیم، به استقبال آینده رویم و بیشتر از همیشه مطمئن باشیم که دیر نخواهد پائید که بار دیگر همراه با همۀ جوامع آزاد و پیشرفتۀ جهان به سوی افق روشنی که در انتظار وطن ماست گام برخواهیم داشت.
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
نگاشته شده در تاریخ بيست و دوم بهمن دو هزار و پانصد و شصت و هفت شاهنشاهي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر