ترور دلخراش و ناجوانمردانه شادروان انورسادات جزو حوادثی است که به دشواری از خاطر مردم جهان پاک خواهدشد اما آنچه که این مرد بزرگوار و رییس جمهور محبوب کشور مصر را به چهره یی آشنا در ایران بدل کرده نه فقط نحوه آزادمردانه مرگ وی در مواجهه با رگبار آتش آن سرباز خائن بوده است بلکه وفاداری او به کیان میهن و در شرایطی که خاندان سلطنت در گیر و دار اشغال ایران توسط ملایان،به گریز تلخی ناچار شده بودند آنچنان تصویر روشن و زنده یی از شهید جاودان نام محمدانور سادات می سازد که مشکل می توان فقدان وی را پس از بیست و هفت سال باور کرد.
آریامهر بزرگ و سفرکرده محمدرضاشاه فقید در زمانی که هنوز سایه اهورایی را از سر ملت برنداشته و در قید حیات بودند همواره از انور سادات به عنوان برادر و دوست یاد می کردند و همچنین پادشاه سربلند و برقرار ایران رضاشاه دوم پهلوی مهر و عطوفت ملوکانه را نسبت به آن رییس جمهور فقید همیشه و برآمده از ذات با کمال و بزرگ منشانه خود ابراز فرموده اند.پادشاه امروز ایران اگرچه آن سالیانی با زنده یاد انور سادات در ارتباط بودند که در سنین نوجوانی و نو رستگی واقع شده بودند اما حضرتش هنوز نام انورسادات فقید را در خاطر ملوکانه سپرده اند و از وی به عنوان شخصیتی برجسته یاد می کنند.اعلاحضرت رضاشاه دوم درباره مرحوم سادات گفته اند:"ملت مصر به ایشان مدیون است"
سانحه غم انگیزی که در شانزدهم مهر ماه سال یکهزار و سیصد و شصت برای انورسادات به وقوع پیوست دنیا را تکان داد و شنیدن خبر کشته شدن این سیاستمدار شجاع و مردم دوست، باعث تاسف و تالم همگان در سراسر جهان شد. همان روز قرار بود زنده یاد محمد انور سادات به محل برگزاری مراسم رژه برود و بر خلاف اصرار همسرش خانم جهان سادات به خاطر گرمای آزارنده کشورمصر،از پوشیدن جلیقه ضدگلوله خودداری کرد اما آن عنصرپلیدی که جبونانه آتش بر وی گشود و سادات را در خون خود شناور ساخت تصورمی نمود سادات جلیقه محافظ به تن دارد و به همین خاطر گلوی ایشان را هدف قرار داد.در این حادثه تروریستی برحسب آمار و ارقام بیست و هفت نفر دیگر هم کشته و قربانی شدند که از جمله سفرا و کارداران کشورهای گوناگون و بسیاری از بلندپایه های ارتش این کشور بودند و همچنین تنی بسیار نیز زخمی شدند که همسر شادروان سادات و همچنین مبارک رییس جمهوری وقت مصر نیز جزو همین افراد بودند.حسنی مبارک از ناحیه دست زخمی شد و خانم جهان سادات٬جراحات عمیقی پیدا کرد اما خوشبختانه از مرگ حتمی نجات یافت.
انور سادات نخستین رییس جمهور عرب و مسلمانی بود که نخواست کشوری که وی اداره کننده امورش می باشد محلی برای آشوب و بلوای گروهک های تروریست باشد و به همین خاطر دست دوستی و پیمانی را که از جانب سران کشوراسراییل به سوی وی دراز بود،به گرمی فشرد و "پیمان کمپ دیوید" را امضا کرد تا امروز کشور مصرمملکتی باشد روی پل توسعه و ترقی و نه میدان جنگی برای زورآزمایی جهاد اسلامی و اخوان المسلمین.همین اقدام منطقی و دلیرانه آقای سادات،منجر به خشم بی خردانه گروه های آشوب طلب این کشور شد و مسیری را رقم زد که با خون پاک انورسادات نوشته می شد اما امروز ثمر پر ارزش کوشش های انورسادات به وضوح دیده می شود و این کشور را به مملکتی بالنده بدل ساخته است که ملتش هرگز طعم مصایب را نمی چشد و نمی فهمد.همان مصایب و مسایل عدیده یی را که اکنون مردم عراق و لبنان و فلسطین بالجمله از دولت سر همین گروهک های پیرو تروریسم اسلامی با آنها دست به گریبانند و بحران به قدری پیچیده است که به دشواری می توان برای نجات آنان از گرداب های مهلکی نظیر حزب الله،جهاد اسلامی ،حماس و سایر این پیام آوران مرگ راه برون رفتی را جستجو کرد.
خالد اسلامبولی ضارب حیوان صفتی که مرحوم سادات را ترور کرده بود،سپستر در دادگاه مورد محاکمه واقع شد و به مرگ ذلیلانه یی محکوم گشت و امروز درحالیکه مزار انورسادات در مصرهمه ساله و به یاد شهامت و رشادت وی و تلاش هایش برای سربلندی مردم آن کشور توسط هم وطنانش گلباران می شود،قاتل وی خالد اسلامبولی-که اگر چنین نمی کرد امروز در صف ارتشیان مهم این کشور جای داشت- در یک بیابان بی آب و علف و نامشخص بی آنکه کسی بداند کجاست با کوله بار ننگ نامی تمام هم کیشان تروریست خود خوابیده و نام او حتا اسباب تنفر و انزجار نه فقط ملت مصر بلکه بسیاری از مردم جهان است و جز حاکمان تروریست پرور جمهوری ولایت فقیه(که براساس تئوری پایه یی سیاست خود ناگزیرند از جانیان بالفطره و نفرت انگیز ،چهره های انقلابی!!بسازند)کسی براین کره خاکی حضور ندارد که از رخداد این فاجعه اظهار تاسف نکند.
یاد انور سادات رییس جمهور فقید مصر را گرامی می داریم و به روح پر فتوحش درود و ادب می فرستیم.
نگاشته شده در تاریخ پانزدهم مهر دو هزار و پانصد و شصت و هفت شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر