با نزدیک تر شدن ایالات متحده امریکا به انتخابات ریاست جمهوری و پایان یافتن دوره ریاست جمهوری "جرج دبلیو بوش"، شمارش معکوس خفقان آور و تلخی برای رژیم جنایتکار اسلامی آغاز شده است.
رژیمی که به گونه ی مستقیم و غیر مستقیم، آتش افروز مشکلات عراق و افغانستان بوده و امروز نیز دست قاطعی در دامن زدن به بحران منطقه و خصوصن افزودن به آشوب و نا آرامی درعراق و همچنین افغانستان دارد. رژیمی که البته از ابتدا و منطبق برگفته رهبر مختوم شده شان "روح الله خمینی"،خود را موظف به صدور انقلاب ننگین ایران به سراسر دنیا نموده و صد البته کشورهای همجوار (و دارای اکثریت مسلمان) بهترین و فوری ترین طعمه، برای اجرای این انگیزه پلید حکومت اسلامی بوده و هستند.
بی شک در این پنج - شش ماه باقیمانده از دوره نه چندان موثر ریاست جمهوری بوش- که هرگز نتوانست در طی این هشت سال گام سودمندی در جهت به انزوا فرستادن حکام کنونی ایران بردارد - رخداد خاصی را شاهد نخواهیم بود. وضعیت منطقه با توجه به شرارت ها و دخالت های مداوم تروریزم حکومتی ایران در عراق به همین منوال و در شرایط ناآرام فعلی خود باقی و بلاتکلیف خواهد ماند اما ورق بسیار سریع تر از تصور جمهوری ولایت فقیه و درجهت نقش بر آب شدن آمال و رویاهای شان برخواهد گشت و برحسب آنچه از حال پیداست و با فرمول های عقلانی سازگار است بی تردید سیاست رییس جمهور منتخب جدید کشور امریکا، سیاستی بسیار قاطع تر و محکم تر برای حاکمان آشوبگر و مخرب اسلامی خواهد بود.
تصویری که تحلیل گران سیاسی در داخل و خارج مرز ارایه می دهند،پیش آگهی دردناکی برای رژیم وقت ایران است. آرزوهای دراز حکومت الله رو به زوال و ناکامی می باشد و اگرچه به احتمال بالا، فشارهای همه جانبه امریکا در آینده یی بسیار نزدیک تاثیرات مخربی بر تمام جوانب زندگی مردم ایران خواهد داشت (که اگر خود ملت حرکتی جدی در راستای واگردانی رژیم به انجام نرساند این بخش ناگوار و ناگزیر مطلب خواهد بود) اما آنچه نیک و روشن به نظرمی رسد، کوتاه شدن دست رژیم تبهکار وقت، از ایجاد اخلال و خرابکاری در منطقه است تا مسیری برای ثبات خاورمیانه گشوده شده و در نتیجه جمهوری نامشروع اسلامی به انزوایی بی نهایت سهمگین تر از گذشته نزدیک شود. آنچه که شایان توجه به نظر می رسد این است: "دولت امریکا می رود تا از بحران عراق عبورکند و همین امر٬ خواب آشفته علی خامنه یی و یارانش را آشفته تر کرده است".
صرف نظر از هر آنچه گفته شد، مهم ترین، ثمربخش ترین و حقیقی ترین راه نجات ایران یکپارچه شدن و یکدل شدن قاطبه ملت برای رهایی از چنگال حکومتی است که هرگز علاجی به جز سرنگونی زود هنگامش یافت نمی شود.
محو این حکومت، آغاز آرامش و امنیت برای تمام کشورهای همجوار و دریچه یی باز و دلگشا برای نیل به آزادی و اقتدار ایران عزیز است. این رویداد ٬تنها به دست مردم ایران و در سایه یگانه رهبر و ناجی ایران یعنی اعلاحضرت رضاشاه دوم پهلوی میسر خواهد شد.
شواهد و قراین، خبر از اضمحلال شتاب دار حکومت کنونی می دهند. باید فرصت ها را دریابیم زیرا... فرصت های تاریخ ساز٬ همیشگی نیستند.
نگاشته شده در تاریخ بیست و سوم شهریور دو هزار و پانصد و شصت و هفت شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر