پیام همدردی رضا شاه دوم به مناسبت درگذشت شادروان ناصر حجازی

ناصر حجازی نه تنها چهره و اسطوره یی ماندگار در عرصه فوتبال کشورمان می باشد بلکه قسمتی از سرمایه های ملی ایران بود که شوربختانه از دست مان رفت. ایشان از عنفوان جوانی در عرصه بین المللی فوتبال، افتخارات بسیاری برای هم میهنانش کسب نمود. حجازی به شخصه مفتخر به آشنایی با پادشاه گرانمایه ایران نیز بود و از آنجایی که رضا شاه دوم از کودکی علاقه خاصی به ورزش و خصوصن فوتبال داشتند، ناصر خان نیز پاره یی وقت ها به میدان فوتبال سعدآباد می آمد و با آن کودک دردانه (شهریار امروز ایران) تمرین فوتبال می کرد.


طی گذشت زمان زنده یاد ناصر حجازی اثبات کرد، مرام حقیقی یک اسطوره را دارد و به همین خاطر پس از وقوع انقلاب نحس خمینی و استقرار دیکتاتوری محض در ایران، هرگز و هیچگاه به دستبوسی این گرگ های خون آشام تن نداد. ناصر حجازی اگرچه در وجهه کامل یک مربی کارکشته فوتبال به فعالیت های ورزشی خود ادامه داد اما نپذیرفت تا همچون برخی دیگر از ورزشکارنمایان و یا هنرمندان ریالی، مقابل قدرت دیکتاتوری و منحوس خامنه یی گردن خم کند. حجازی سرفراز و سربلند ماند و حتا در روزهای سخت آن بیماری جانکاه نیز مردمش را فراموش نکرد.

شادروان ناصر حجازی مرد شماره یک فوتبال ایران، در واپسین هفته های عمرش به خاطر انتقاد بی پرده از فشارهای اقتصادی دولت بر مردم، در صدا و سیمای حکومتی، ممنوع التصویر شد که همین از بارزترین نقاط عطف عمر پربار اوست. ناصر عزیز به تاریخ دوم خرداد ماه، به علت ابتلا به عارضه بدخیم ریوی دیده از جهان فرو بست و مصداق همه آنهایی شد که با رفتن شان همچنان می مانند چرا که با مردم و از جنس خود مردم اند. همان مردان بزرگی که خار چشم قدرت های اهریمنی هستند و همنفس رهپویان آزادی.

به مناسبت انتشار خبر درگذشت ستاره اسبق فوتبال ایران شادروان ناصر حجازی، پادشاه ایران اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی پیام همدردانه یی صادر فرمودند. ایشان در متن پیام زیبا و آرامش بخش شان با اشاره به کوشش های درخشان حجازی در عرصه ورزش، روحیه جوانمردانه و میهن پرست وی را مورد تحسین قرار دادند.

متن کامل پیام ایشان را با هم می خوانیم:

دوم خرداد ماه ۱۳۹0

از دریافت خبر درگذشت شادروان ناصرحجازی بی نهایت متاثر شدم. وی جای ویژۀ خود را به عنوان دروازه بان تیم ملی فوتبال ایران داشت و حال برای ابد ثبت کرده است.

به یاد خاطرات شیرینی از جوانی خود می افتم که ناصر حجازی، همراه با دیگر اعضای تیم ملی، گاهی به میدان فوتبال سعدآباد می آمدند و با هم تمرین فوتبال می کردیم. یاد بازی های مقدماتی قبل از جام جهانی فوتبال سال ۱۹۷۸ آرژانتین را میکنم – که تیم ایران برای اولین بار به جام جهانی راه پیدا کرد. این خاطرات برای همیشه در ذهن من حک شده است.

چهرۀ نامدار او در میان سایر نامداران ورزشی ایران همیشه می درخشید، او روحیۀ ورزشکاری و جوانمردی را در هم آمیخته بود و همیشه به مردم و میهن خود عشق می ورزید.

به عنوان یک دوستدار فوتبال، به خانوادۀ وی، به همبازی های ناصر و جامعۀ ورزشکاران ایران، تسلیت می گویم.

روانش شاد

رضا پهلوی

پیوند به تارنمای شکوهمند اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی

_________________________________________

نگاشته شده در تاریخ ششم خرداد دو هزار و پانصد و هفتاد شاهنشاهی