۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۶, جمعه

پیام رضا شاه دوم در سوگ مرگ آزاده ای دیگر

سرانجام و پس از سال ها شکنجه یی که از سوی پلشت ترین دژخیمان تاریخ بر پیکر رنجور و نحیف سیامک پورزند فرود آمد، آن آزاده مرد مبارز توانست از زندان زشتکاران اسلامی رها شده و به ابدیت ملحق گردد.


درج خبر شهادت شادروان سیامک پورزند - که ظاهرن از سوی رسانه ها مرگ خودخواسته اعلام شد - بسیاری از دوستداران آزادی ایران را در شوک فرو برد. ایشان که در سال 1380 خورشیدی به شکلی کاملن غیر قانونی ربوده شده و تحت سخت ترین شرایط به یازده سال حبس محکوم شده بود، عاقبت از زندان تن جدا شده و به انبوه ستارگان درخشان آسمان ایران پیوست.

این روزنامه نگار باسابقه و خوش فکر، حتا این فرصت را نیافت تا از لیست اتهامات بی موردی که بر وی وارد آمده بود آگاهی یابد. سازمان های صلح جوی جهان به جمهوری اسلامی فشار بسیاری وارد کردند تا سیامک را بی قید و شرط آزاد کند اما رژیم خونخوار اسلامی می دانست که آزادی آقای پورزند مساوی با افشای اسراری از درون بیدادگاه های حکومتی می باشد و در نتیجه با توسل به حربه های اهریمنی اش زمینه مرگ این مرد دلاور را فراهم ساخت تا راز جنایاتش در هیچ کجای جهان فاش نشود.

متعاقب مرگ سوزناک زنده نام سیامک پورزند، بنا بر اراده همایونی پادشاه ایران پیام تسلیتی از سوی اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی صادر گردید.

ایشان در متن پیام شان، ضمن تسلیت به خانواده آقای پورزند از کوشش ها و تلاش های او تجلیل فرمودند.

متن کامل پیام ایشان را در ادامه خواهیم خواند:

۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹0

با مرگ جانگداز سیامک پورزند بر فهرست بلند نام هزاران هزار قربانی راه رهائی ایران نام آزادۀ دیگری به خون نوشته شد. گناه این روزنامه نگار مقاوم و پرتلاش، چون صدها تن از همکاران و همسنگرانش، جز حق گوئی و ایران دوستی نبود؛ گناه بزرگی که در روزگار حکومت قاتلان حق و آزادی کیفرش حبس و شکنجه و کشتن است.

با همسر و فرزندان و یاران سوخته دل او همدردم و مرگ غم انگیزش را به آنان، به جامعۀ روزنامه نگاران ایرانی و به همۀ زنان و مردان آزادی خواه وطن تسلیت می گویم.

رضا پهلوی

پیوند به تارنمای ملوکانه اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی

_________
نگاشته شده در تاریخ شانزدهم اردیبهشت دو هزار و پانصد و هفتاد شاهنشاهی

هیچ نظری موجود نیست: