درحالیکه بیست و دو روز از آن مصیبت جانکاه می گذرد، داغ آن بهار پراحساس در خزان نشسته همچنان تازه است. هر روز که می گذرد تحمل این فقدان بزرگ، دشوارتر می شود. هر روزی که بی حضور دل انگیز آن محبوب سپری می شود، به سان شبی تاریک است که لحظه های ما دلدادگان ایشان را در بر گرفته است.بیست و سوم ژانویه، نوزده روز پس از وقوع فاجعه دلخراش و اسف بار سفر ناگهانی والاحضرت شاهپور علیرضا پهلوی، غنچه تازه شکوفان دربار پرجلالت سلطنت، بر اساس دعوت وسیع و رسانه یی صورت گرفته از جانب دربار شاهانه، مراسم یادبودی برای ایشان برگزار گردید. البته چندین مراسم دیگر نیز پیشتر و همزمان با این مراسم، در پاریس و امریکا برگزار شده و با خیل بیشمار ایرانیان عزادار رو به رو شده بودند.
این مراسم که ساعت سه بعد از ظهر روز یکشنبه، بیست و سوم ژانویه (برابر با سوم بهمن ماه) در سالن استراتمور واقع در یکی از ایالات کشور امریکا و تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد، با جمعیتی بسیار بالا و غیر قابل پیش بینی مواجه گردید. به طوری که یک ساعت پیش از آغاز رسمی برنامه ظرفیت سالن تکمیل شده و عده بسیاری که با چشمان خیس و اشک آلودشان خواهان حضور در سالن و عرض ادب به پیشگاه خاندان بزرگ سلطنت بودند، شوربختانه پشت درب های بسته ماندند و به علت پُر شدن کامل سالن، از ورود آنان جلوگیری به عمل آمد.
در طول این مراسم، هنرمندان بزرگی شرف حضور یافته و با اجرای قطعات هنری زیبایی، به محضر شکوهمند خاندان پرآوازه پهلوی ادای احترام نمودند. از جمله می توان به ستار خواننده محبوب ایرانی، تارا کمانگر پیانیست، سیروس بروخیم ویلنیست و شهاب هاشمی فیلمساز اشاره کرد. با توجه به علاقه خاص شاهپور علیرضا به موسیقی، در حین برگزاری مراسم، مدام از قطعات مختلف موسیقی با اجرای زنده هنرمندان نامدار ایرانی استفاده شد.
شخصیت های علمی برجسته یی چون پروفسور شایگان نیز در اثنای مراسم سخنرانی خود را عرضه نمودند.
همکلاسان سابق و یاران نزدیک والاحضرت نیز در صحنه حاضر شده و خاطرات شیرین و از یاد نرفتنی خود را پیرامون ایشان مطرح کردند.
در ادامه ی مراسم، وجود نازنین و خیال انگیز آن یگانه دلدار، شاه شاهان اعلاحضرت همایونی رضا شاه دوم پهلوی به زیبایی و دلارایی هرچه تمام تر تشریف فرما شده و در رابطه با برادر فقید و سعیدشان چندین دقیقه سخنرانی فرمودند. پس از فرمایش های گهربار پادشاه ایران، علیاحضرت فرح اجلاس جلوس کردند. حضور گرانقدر مادر معنوی ملت، علیاحضرت شهبانو فرح دیبا پهلوی – که در لیست برنامه ها نیز اعلام نشده بود – حاضران را شگفت زده ساخت. معظم لها در سوگ فرزند نازنین شان، دقایقی صحبت فرمودند که با موج گریه شدید حاضرین همراه شد.
آنچه که بسیار شایان توجه می نمود، درخواست ملوکانه شهریار ایران و خاندان سلطنتی از مردم بود که تاکید کرده بودند از پذیرش گل معذور هستند و در عوض به یکایک آنهایی که مایل بودند تاج گلی را به منظور عرض تسلیت به پیشگاه خاندان پهلوی ارسال کنند پیشنهاد داده بودند که هزینه تاج گل ها را به حساب بنیاد فرزندان ایران و به سود کودکان بیمار ایرانی واریز کنند. البته تنها گل هایی که در مجلس دیده می شدند از سوی خود این خانواده بلند مرتبه ابتیاع شده بودند. گل هایی سپید که به روح پرفتوح والاحضرت شاهزاده علیرضا پهلوی تقدیم شده بودند.
در فراق آن والاگهر نیکو نام نیک سرشت، هرچه گفته و سراییده شود، گوشه یی از ژرفنای مصیبت را بازگو نخواهد کرد. در رثای والاحضرت شاهزاده علیرضا پهلوی، جگرگوشه ملت ایران و به قول پروفسور شایگان گل اولین گلستان شاهی، هرچه بگوییم و بگویند و بنگارند باز هزار حرف ناگفته باقی خواهد ماند. در این سوگ عظما شاید چند بیت جاودانه شیخ اجل سعدی، بتواند وصف حال ما سوخته دلان به خاک افتاده باشد. وصف حال غمی که پایان ندارد:
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد گاه وداع یاران
هرکو شراب فرقت، روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران
بگذاشتند ما را در دیده آب حسرت
گریان چو در قیامت چشم گناهکاران
چندت کنم حکایت، شرح اینقدر کفایت
باقی نمی توان گفت، الا به غمگساران
__________________
نگاشته شده در تاریخ ششم بهمن دو هزار و پانصد و شصت و نه شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر