بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید...
در آستانه شانزدهم آذر قرار داریم.
شانزدهم آذر هر ساله، با رویداد غم انگیزی رو به روست.
سالروز شهادت یک افسر دلیر و دلداده وطن و سفر کردن فرزندی بزرگوار و نازنین از کنار مادر ارجمند خود٬ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی.
والاگهر فقید تیمسار ناخدا شهریار شفیق پهلوی نیا٬ در بیست و چهارم اسفندسال 1323 دیده به جهان گشودند.
ایشان دومین فرزند والاگهر اشرف پهلوی دخت شاه خوبان٬ رضا شاه کبیر بوده و نسبی والا و اصیل داشتند. آنان که به دیدار ایشان نائل آمده بودند، همواره والاگهر شهریار را٬ جوانی بلندبالا و بسیار فروتن ترسیم می کنند. جوانی نازنین و میهن پرست که سالیانی را در راه خدمت به کیان میهنش صرف کرد. پدر ایشان آقای "احمد شفیق "خواهر زاده "ملک فاروق" پادشاه فقید مصر است و خواهرش والاگهر آزاده شفیق پهلوی نیا که امروز پا به پای مادر و تک تک وابستگان دودمان جلیل سلطنت پهلوی تبعیدی طولانی و جان فرسا را سپری می کنند.
شادروان والاگهر شهریار شفیق پهلوی نیا، جزو واپسین افرادی بودند که از این دودمان جلیل القدر، خاک وطن را ترک کردند. ایشان به عنوان یک افسر بزرگ نیروی دریایی بر خود وظیفه می دانستند بمانند و پایمردانه خاک ایران و میراث کهن آریایی را حفظ کنند و حتا پس از به چنگ گرفتن قدرت توسط خمینی پلید و رفیقان نالایقش –در زمانی که کودتای57 پیروز شده بود- والاگهر عزیز٬ باز هم درنگ کردند و مدام با شاهنشاه فقید ایران پدر- دایی بزرگوارشان – در تماس بوده و کسب تکلیف می نمودند. با تنگ تر شدن حلقه فشارها٬ یک هفته پس از بر مسند نشستن ناخلف ترین حکومت تاریخ ایران-حکومت الله- و در آن هنگامه که دیگر مرزها به شدت زیر سیطره و کنترل اوباش اسلامی درآمده بود، شادروان والاگهر شهریار با کمک چند جان بر کف ارتشی و به وسیله یک لنج خود را تا دبی رسانده و از آنجا به سمت پاریس –ماوای مادر و خواهر بزرگوارشان در آن زمان –عزیمت کردند.
دلاور مرد نیک نام اندیشه دیگری نیز در سر داشت. همسر ایشان خانم مریم اقبال و دو فرزند کوچک شان. آنها نیز در پاریس به ایشان پیوستند.
در تهران دادگاه های بی محاکمه خلخالی خون آشام آغاز شده بود و تک تک بهترین و شجاع ترین سران ارتش حضوری و غیابی، از سوی بیدادگاه انقلاب محکوم به اعدام می شدند. زنده یاد والاگهر شهریار نیز یکی از همین افراد بودند که غیابن محکوم به اعدام شده بودند- تنها به جرم شرافت و میهن پرستی- اما دور از چنگال ستمکار این دون پایه گان٬ در کنار عزیزان خود زندگی ساده و غم انگیزی را طی می کرد.
خلخالی به دستور اربابش خمینی گروه تروریستی را به سر تا سر دنیا گسیل کرده بود تا تک تک محکومینی را- که به خیال وی از مهلکه گریخته بودند- بیابند و حکم را در مورد ایشان اجرا کنند.
شانزدهم آذر سال 1358 و در یک ظهر سیاه و غمبار وقتی شاروان تیمسار شهریار شفیق از آپارتمان خواهرشان والاگهر آزاده بیرون آمدند تا برای نهار خود و ایشان چند قلم خرید بکنند، دو نفر که روی موتور نشسته و کلاه ایمنی به سر داشتند تا چهره شان شناخته نشود٬ از پشت سر والاگهر را هدف دو گلوله قرار دادند و برادر در مقابل چشمان وحشت زده و هراسان خواهر- که از آنسوی پنجره ناباورانه می نگریست- به خون غلتید و دیگر بار حماسه بزرگ عشق به میهن و اصالت ناب آریایی را رقم زد.
آری در آن ظهر تلخ و غمبار والاگهر تیمسار شهریار شفیق پهلوی نیا، به ابدیت پیوست و ستاره درخشان دیگری شد تا روشنی بخش راه تمام رهپویان آزادی ایران باشد.
شاهنشاه فقیدآریامهر٬ به محض شنیدن این خبر تاسف بار- در حالیکه خود آن حضرت در تبعید حضور داشته و بیماری مهلکی را طی می کردند - آشکارا پیام تسلیتی صادر فرموده و از خواهرزاده عزیزشان به عنوان یکی از ارتشیان دلیر یاد کردند.
والاگهر شاهدخت اشرف پهلوی بهت زده و ناباور از پرواز بی هنگام این فرزند عزیز به سوی حقیقت، فاجعه به وقوع پیوسته را اعلام کردند و جهان در این مصیبت گریست.
بی شک باور این خبر، سخت و دشوار می نمود. غم از میان رفتن مردی بزرگوار که در طول عمر سی و پنج ساله خویش٬ از هیچ کاری برای اقتدار ارتش و خدمت به کیان پادشاهی بزرگ ایران فروگذار نکرد.
بیست و هشتمین سالروز شهادت"والاگهر تیسمار شهریار پهلوی نیا"را نخست به محضر والاگهر شاهدخت فرزانه اشرف پهلوی و همچنین به خدمت تک تک وابستگان خاندان جلیل و همواره جاوید سلطنت پهلوی و از همه والاتر به پیشگاه همایونی برترین انسان و سرور خردمندان اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی پادشاه ایران و آنگاه به حضور والاگهر آزاده شفیق پهلوی نیا و والاگهر شهرام قوام٬ دیگر برادر ایشان صمیمانه عرض تسلیت داریم. سلامتی و پیروزی شاهدخت به یادگار مانده از پادشاه فقید و سعید ایران رضا شاه کبیر٬ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی را از خداوند خواهانیم.
روح بزرگ ایشان شاد و یادشان هماره.
پاینده باد ایران پادشاهی
________
نگاشته شده در تاریخ یازدهم آذر دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر