واتسلاو هاول یکی از برجسته ترین چهره های آزادی خواه و روشنفکر و نخستین رییس جمهور چک، در سن هفتاد و پنج سالگی به علت ابتلا به سرطان ریه جهان فانی را بدرود گفت.
این شخصیت محبوب و مردمی که در هنر نمایش نامه نویسی نیز دست توانمندی داشت، اگرچه در جو اختناق حاکم بر کشورش سال ها ستم کشید اما مردانه به مبارزه مشغول شد و همواره مورد تحسین و ستایش هم وطنان خود بود.
درگذشت وی سبب تاثر همگان گردید. آزادمردی که سال هایی طولانی از عمرش را مصروف تلاش برای مردم کشورش نموده و فداکارانه به این تلاش ها ادامه داد.
یکی از اقدامات برجسته و درخشان شادروان هاول، درخواست جدی وی برای آزادی خانم نسرین ستوده، وکیل و اندیشمند ایرانی، از زندان جور و ستم رژیم ولایی بوده است. توجه آقای هاول به وضعیت روشنفکران سایر کشورها، نشان از درک عمیق وی نسبت به وضعیت سیاسی جهان داشت. مرگ نابهنگام هاول یکی از اخبار غم انگیز و تکان دهنده چند هفته اخیر بود.
در همین رابطه، شهریار ایران اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی پادشاه گرانمایه ایران، پیامی صادر کرده و ضمن ابراز تاسف و اندوه نسبت به فوت ریاست جمهوری فقید چک، از خدمات ارزنده او تقدیر به عمل آورده اند.
از آنجا که این حقیر نتوانستم تا این لحظه ترجمه ی پارسی پیام شاهانه را از وبسایت خود ایشان دریافت کنم، خودم آن را ترجمه کردم که بالطبع خالی از ایراد نیست.
متن کامل ترجمه پیام رضا شاه دوم را در ادامه بخوانید:
این برایم اندوهی بزرگ است که من به میلیون ها مردمی پیوسته ام که در غم از دست دادن رییس جمهوری فقید چک، واتسلاو هاول سوگواری می کنند.
او مردی بزرگ بود که چهره ی جهان را دگرگون ساخت و با ایستادگی اش در مقابل حکومت استبدادی سرانجام بر آن چیره گردید. آقای هاول به مانند یک رهبر بزرگ، بر عصاره مبارزه بدون خشونت و نافرمانی مدنی تمرکز نمود تا برای کشورش آزادی و دموکراسی به ارمغان بیاورد و جایگاه او در تاریخ، میان سایر چهره های نیرومند و صلح طلبی قرار دارد که منشا تغییراتی بزرگ بوده اند. همچون ماهاتما گاندی و دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور.
چند سال پیش در پراگ و در کنفرانس حقوق بشر، من افتخار ملاقات با آقای هاول را داشتم. او مرا با کلمات خود تشویق کرد تا راهم را ادامه دهم و از حق هم میهنان تحت ستم در ایران، دفاع کنم تا آنها نیز از آزادی، دموکراسی و حقوق بشر بهره مند شوند.
سی و دو سال تلاش مردم ایران بر ضد رژیم توتالیتری که امروز بر ایران حکم رانی می کند، نمی تواند با مبارزه مردم چک متفاوت باشد که آقای هاول آن را در سال 1980 برای آزادی و حقوق بشر در کشورش رهبری می کرد.
موفقیت او اثبات می کند که حق همیشه پیروز است و آن آزادی است که سرانجام چیره می گردد. هرچه من از این بزرگمرد به یاد می آورم، فقدان او برایم همراه با اندوهی ژرف می باشد. به همان اندازه نیز رایحه خوشی احساس می کنم که در صورت ادامه یافتن تلاش ها، ایران نیز به آزادی و دموکراسی دست خواهد یافت.
____________________________
نگاشته شده در تاریخ پنجم دی دو هزار و پانصد و هفتاد شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر