۱۳۹۰ آذر ۲۰, یکشنبه

هواپیمای بی سرنشین امریکا و امدادهای غیبی سید علی جنایتکار


هواپیمای بدون سرنشین امریکایی که حالا به هر دلیلی به حریم هوایی مرزهای شرقی ایران وارد شده است، بر اثر مشکلات فنی، بال آن آسیب دیده و سقوط می کند.
   البته چنین حادثه یی تقریبن معمولی است و شاید بارها رخ داده باشد. محاسباتی که به لحاظ مهندسی روی هواپیماها و یا سایر تجهیزات مربوط به صنایع هوا فضا انجام می شوند، گهگاه صحیح از آب درنیامده و بر فرض تحت تاثیر عوامل جوی و غیره سقوط کرده یا منفجر می شوند.
   تا اینجا بحثی نیست اما رژیم فلک زده اسلامی که در واپسین ایام خود، تمام تلاش خود را معطوف داشته تا خود را در عرصه جهانی مطرح کند، این حادثه را در بوق و کرنا جار می زند.
   طنز مطلب اینجاست که سال ها پیش، در اردیبهشت 59 وقتی هواپیماهایی برای نجات گروگان های سفارت خانه امریکا به ایران آمده و در طبس دچار سانحه شدند، سران بی قابلیت و بی سواد جمهوری اسلامی، حادثه مربوطه را یک معجزه و امداد غیبی! معرفی کردند. اما امروز هواپیمای بدون سرنشین که فوق مدرن نیز نبوده – که اگر فوق مدرن بود به سادگی نقص فنی پیدا نمی کرد – توسط قدرت الکترونیکی رژیم آخوندی سرنگون شده است!! یعنی اینبار دیگر امداد غیبی و نیروهای آسمانی و امام و پیغمبر به کمک آخوندها نشتافته اند و قضیه کاملن زمینی است و حاصل دانش و خلاقیت خود همین آخوندهای روضه خوان است.
   اگر بنا بود معجزه یی اتفاق بیافتد و خدایی واقعن عادل و مهربان، اذن به چنین معجزه یی می داد، خمینی و اعوان و انصارش باید در همان روزهای اول شرارت شان از روی زمین محو می شدند. بحث اینجاست که اساس این جهان بر معجزه استوار نیست. این قلم گرچه به وجود خدا باور دارد اما هیچ نیروی ماورایی در امور این جهان مداخله یی ندارد و هرچه هست محاسبات زمینی است. بر همین اساس باید گفت، آن هواپیماهایی که در طبس گرفتار سانحه شدند، صرفن قربانیان یک حادثه و اتفاق بودند بی آنکه هیچ نیروی غیبی، در این امر مشارکت کرده باشد و امروز هم هواپیمای آر. کیو 170 بر اثر یک تصادف و حادثه – که قطعن نقصان تکنولوژیکی در آن دخیل بوده – ساقط شده است.
   سران رژیم پلید اسلامی کاش کمی از این همه نیرویی را که برای نشر اکاذیب و گنده گویی و مدعیات فراتر از قدرت شان، صرف می کنند، مصروف زمانی می کردند تا میزان خشم و نارضایتی اقشار مختلف مردم را نسبت به نظام ولایی درک کنند. آن زمان شاید دست این هذیان های بزرگ منشانه برمی داشتند.
__________________________
نگاشته شده در تاریخ بیستم آذر دو هزار و پانصد و هفتاد شاهنشاهی

هیچ نظری موجود نیست: