فاجعه یی که بهمن 57 رخ داد در حکم نقطه پایانی برای اقتدار و سربلندی ایران بود. اینکه چه عواملی سبب به وجود آمدن چنین افتضاحی برای ایران شده و چه پارامترهایی در آن دخیل بوده اند از حوصله این بحث خارج است اما به هر رو حادثه ویرانگری بود که میهن ما را به اعماق مصیبت فرو برد و مردم را در باتلاق بدبختی گرفتار ساخت.
پیش از آنکه جرقه های آتش اوباش مارکسیست اسلامی نمایان شوند، جانشین تاج و تخت کیانی، رضا شاه دوم به منظور طی دوره تخصصی خلبانی ایران را ترک فرمودند. در هفته های پایانی تابستان همان سال و پاییز آن زمینه های وقوع انقلاب نحس 57 فراهم آمده بود و صدالبته این مطلب از نگر پادشاه فقید ایران اعلاحضرت محمدرضا شاه و علیاحضرت شهبانو پنهان نبود. اما آنان که مایل نبودند تا فرزند دلبند و محبوب شان در جریان جزییات قرار گرفته و ذهن شان درگیر این موضوع شود تا جای ممکن می کوشیدند تا والاحضرت دردانه را از وجود این خزنده اهریمنی آگاه نسازند.
در تاریخ بیست و پنجم مهرماه سال 57 شاهنشاه فقید ایران، اعلاحضرت محمد رضا شاه پهلوی اراده فرمودند تا نامه یی برای فرزند غربت نشین شان ارسال فرمایند. نامه یی سرشار از مهر و عاطفه ناب.
تا امروز که پادشاه برفراز ایران، اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی نیم سده از عمر مبارک شان را پشت سر گذارده و سالیان سال از وفات جگرسوز پدر فقیدشان نیز سپری می شود، این نامه را پیش خود نگاهداشته و چون یادگاری گرانبها حفظ فرموده اند.
مصادف با ولادت با سعادت آن شهریار بزرگ(چهار روز پیش) و سیل شادباش و تهنیت های بی پایان ملت پاک نهاد ایران که عاشقانه و مخلصانه به دربار ملوکانه پیشکش گردیدند، ذات همایونی مقدر دانستند که عواطف صادقانه مردمان شان را بی پاسخ نگذارند و بر همین اصل، نامه مهربانانه پدر تاجدار و فقیدشان که به فرموده شخص رضا شاه دوم از خصوصی ترین و ارزشمندترین یادگارهای ایشان می باشد را در وبسایت شاهانه انتشار دادند تا این خاطره شکوهمند را با ملت ایران سهیم شوند.
ذات ملوکانه رضا شاه دوم خود در این باره چنین می فرمایند:
هم میهنان عزیزم،
در طی سالیانی که به دور از میهن و در غربت بوده ام همیشه پشتیبانی های بی شائبۀ شما از دیدگاه ها و نظریاتم موجب دلگرمی ام بوده و انگیزۀ اصلی و نیروبخش من در ادامۀ مبارزه.
اکنون برای آنکه قدردانی خود را نسبت به این همه مهر و پشتیبانی پاکدلانه ابراز دارم، در آستانۀ پنجاهمین سال زندگیم مایلم یکی از خصوصی ترین و ارزشمندترین یادگارهایی که از پدرم دارم و آن تنها نامه ای است که در دوران تحصیل در آمریکا از ایشان دریافت کردم را با شما عزیزان سهیم شوم.
رضا پهلوی
این نامه که حس غرور، افتخار و غم غربت را توامان به دل انسان مهمان می سازد، در ادامه این نوشته خواهیم خواند. با این امید که وجود نازنین اعلاحضرت رضا شاه دوم همواره و همیشه در پناه مهر کردگار سلامت، پایدار و پیروز باشد.
متن کامل نامه تاریخی اعلاحضرت محمد رضا شاه پهلوی به فرزند برومندشان رضا شاه دوم به شرح زیر می باشد:
رضای عزیزم
از خواندن نامۀ تو خوشحال شدم همچنین از شنیدن صدای عزیزت هر هفته نتایج بسیار خوبی که در مدرسه بدست آورده چه از لحاظ پرواز چه از لحاظ درس خیلی باعث خوشحالی است و تعریفی که آمریکایی ها از تو می کنند باعث سرفرازی است البته دلم برای تو تنگ شده ولی می دانم کاری که انجام می دهی چقدر مفید است و از حالا بغیر از درس مستقیم خودت چقدر مطالب مفید دیگری یاد می گیری انشاء الله مابقی دوران دورۀ خلبانی بهمین خوبی طی شده و بتوانم پسر عزیز خود را دوباره به بینم و به بوسم ما هم در اینجا خیلی مشغولیم تا خدا چه خواهد مامان فرح ناز علیرضا لیلی همه بحمد الله خوبند الان یک هفته است که به نیاوران آمده ایم و هوا فعلا ایدأل است امسال بخاطر زلزله طبس جشن های ۴ و ۹ آبان گرفته نمی شود انشاء الله دهات مخروبه زودتر ساخته شود و مردم آسایشی پیدا کنند با بهترین آرزوهایم برای تو هزار بار می بوسمت
پدرت محمدرضا پهلوی
پیوند به تارنمای همایونی اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی
نگاشته شده در تاریخ سیزدهم آبان دو هزار و پانصد و شصت و نه شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر