همایون باد چهارم آبان زادروز شکوه آفرینش

روزی که بهار از آن رونق می گیرد. روزی که شکوفه ها گل می کنند. آسمان از سخاوت خورشید لبریز می شود و باغ از عطر گل های نورسته آکنده، آن روز روز ولادت شماست...

زادروز شما زادروز شکوه و خرمی است. زادروز طراوت و روشنی است. زادروز دوباره این میهن تن خسته، روز جوانه کردن عشق است.

چهارم آبان، همواره رنگی از آفتاب دارد. یادآور روزی است که دلبری سرمست و خرامان قدم بر دیدگان وطن گذاشت که از طراوت دستان حضرتش، قامت این باغ یکباره شکوفا شد. امروز گرچه در فراق جاودانه وجود مبارکش اما آنچنان از شادی و شور ولادت ایشان لبالب ایم که گویی هزاران هزار خورشید در سینه داریم و دفتر دفتر ترانه بر لب و کهکشان کهکشان خوشبختی رویاروی ماست.

نود سال پیش در چنین روزی، بارگاه خداوندی به شوق درآمد، ملایک از حیرت انگشت بر دهان ماندند و سرتاسر جهان از طراوت وجود عزیز آن یار خجسته پی غرق نور و لبخند شد. نود سال پیش در چنین روزی تاریخ دوباره نوشته شد و برگ دیگری ورق خورد که شاه شاهان قدم بر چشم بشریت گذارده و پای مبارک بر عرصه خاکی گذاشتند تا فصلی از شکوه را به دستان پرفتوح شان رقم زنند:

دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

خاک وجود ما را، از آب دیده گل کن

ویران سرای دل را گاه عمارت آمد

این شرح بی نهایت، کز زلف یار گفتند

حرفی ست از هزاران کاندر عبارت آمد

عیبم بپوش زنهار، ای خرقه ی می آلود

کان پاکِ پاک دامن بهر زیارت آمد

امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان

کان ماه مجلس افروز، بهر صدارت آمد

شاهنشاه آریامهر محمدرضا پهلوی به همراه خواهر توامان شان والاگهر شاهدخت اشرف پهلوی در چهارم آبان سال یکهزار و دویست و نود و هشت از دامان پاک بانوی بزرگ و فقید، ملکه مادر تاج الملوک آیرملو برخاستند تا چندی بعد وجود نازنین این دو کودک تجلی بخش سراسر میهن مان باشد.

بنا بر اراده شاهنشاه اعلاحضرت رضا شاه کبیر، محمدرضای کوچک در سن هفت سالگی به مقام ولایتعهد منصوب گردیدند و از آن پس توجه و مراقبت بر ایشان دوچندان گردید تا بتوانند پس از وفات پدر تاجدارشان در منصب پادشاهی این ملک کهن، عالمی را به ذات کبریایی شان نورباران فرمایند.

آن حضرت در سن بیست و دو سالگی بر اریکه پرجلالت شهریاری اجلاس جلوس فرموده و با تدبیر ملوکانه پای بر جای پای پدر بزرگوارشان نهاده و به سازندگی ایران عزیز همت گماردند.

شاهنشاه آریامهر در طول عمر سراسر نیکی شان سه بار ازدواج کردند. ازدواج نخستین ایشان با شاهدخت فوزیه گرچه به رنگ و بوی عشق آغازیده شده بود اما تفاوت غیر قابل اغماض فرهنگی و پاره یی مسایل شخصی، نگذاشت که این خلوت عاشقانه ادامه یابد.

ذات ملوکانه محمد رضا شاه پس از جدایی، کوشیدند که بار دیگر یک زندگی عاشقانه را اینبار در کنار دختری جوان و اصیل زاده که ثریا اسفندیاری نام داشت رقم زنند و شوربختانه رنج ناگواری که دست نوشته تقدیر بود این مجال را نداد. ثریا نابارور بود درحالیکه دربار پرافتخار سلطنت، جانشین می خواست پس گریزی از جدایی نبود. ثریا نیز از درمان خود نومید بود و نمی خواست سبب غم و رنجش آن شهریار ابرشوکت را فراهم سازد پس در عین دلبستگی بلاانکارش به آن وجود نازنین، طلاق را پذیرفت تا شاهنشاه آریامهر برای سومین بار اراده به ازدواج فرمایند.

در مرتبه سوم بانویی به همسری ایشان درآمدند که سرنوشت بود تا بانوی نخستین ایران و مادر میراث دار اورنگ شهریاری باشند. علیاحضرت فرح دیبا پهلوی سومین انتخاب شاهنشاه، محبوب ترین همسر و مونسی مداوم برای ایشان گردیدند.

آن اهورا مرد جاویدنام، شصت و یک سال سراسر جهان را به لطف وجود مالامال از مهرشان خجسته فرمودند تا از آن عمر کوتاه و پربرکت شان خاطره یی به وسعت سده ها و هزاره ها و یادگارانی فراتر از تاریخ بر جای ماند.

ذات اقدس شهریارانه محمد رضا شاه پهلوی منتی بر سر آفاق نهادند که نه با زبان به وصف درآید و نه در ذهن بگنجد اما ما همچنان امیدواریم که در توان مان باشد طی سالیان، گوشه هایی از رحمت بی کرانه حضرتش را شرح دهیم. گرچه منت آن پادشاه نازنین بر سر نسل های آینده نیز خواهد بود.

چهارم آبان ولادت ایران است. در چنین روز بزرگی میهن ما دیگر باره زایش یافت و سرنوشت ما از نو نوشته شد.

ای ابر شهریار و ای فرزند والاتبار کوروش کبیر، ای زاده از دامان نور، ای برآمده بر بام دل های ما به فروزندگی، مهر بی پایان تان تنها چراغ روشن دل های غم گرفته ماست.

آریامهرا!

کتابی که چشمان مهربان تان نوشت، برگ هایش از ثانیه های عمر ما افزون تر است و فصلی که حضور حضرت تان آغاز کرد جاودانگی اش آنسوتر از جهان هستی ماست.

ابدیت شما سرمنشا وجود ماست و نام تان افتخارآمیزترین واژه یی که بر تارک این بوم آریایی با سرانگشت درخشنده خورشید نگاشته شده است. چهارم آبان تنها ولادت شما نیست بلکه زادروز تک تک ماست. مایی که بودن مان وامدار مهر اهورایی شماست.

گرامی می داریم چهارم آبان ماه، روز ولادت با سعادت آن شهریار فقید را...

در پیشگاه این روز بزرگ، نخست به روح پرفتوح شاهنشاه فقید و سعید، بزرگ ارتشتاران، آریامهر ایران پدر، ذات اقدس ملوکانه اعلاحضرت محمد رضا شاه پهلوی درود بی کران نثار می کنیم. آنگاه در محضر جلالت جانشین برحق ایشان، ذات اقدس همایونی اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی زانو می زنیم و ضمن عرض مراتب چاکری، فرا رسیدن نودمین سالروز فرخنده میلاد پدر شهریار ایشان را صمیمانه و در عین شرمساری شادباش عرضه می داریم. سپستر به محضر گرانقدر والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی – که ولادت با سعادت معظم لها نیز هست- همچنین والاحضرت شاهپور غلامرضا پهلوی زادروز برادر تاجدار و فقید را چاکرانه تبریک عرضه می کنیم. آنگاه به حضور مبارک همسر سرفراز ایشان ملکه مادر، علیاحضرت شهبانو فرح دیبا پهلوی عرض تبریک خود را پیشکش کرده سپس به خدمت دیگر یادگاران مبارک مقدم ایشان والاحضرتان شاهدخت شهناز و فرحناز و شاهزاده علیرضا پهلوی تبریک و فرخنده باد عرض کرده و به حضور بانوی نخست ایران ملکه والاحضرت یاسمین اعتماد امینی پهلوی عروس گرانجایگاه ایشان شادباش عرض می کنیم. همچنین به حضور والامقام سارا طباطبایی عروس دوم آن حضرت و یکایک اعضای خاندان جلیل سلطنت پهلوی این میلاد با سعادت را خجسته باد عرضه می داریم.

این زادروز فرخنده بر یکایک ایرانیان شاد و همایون باد.

______________

نگاشته شده در تاریخ چهارم آبان دو هزار و پانصد و شصت و هشت شاهنشاهی