پیام ملوکانه پادشاه بزرگ ایران به مناسبت مهرگان

شانزدهم مهرماه هرساله بر حسب رویه یی تاریخی و در باور ما ایرانیان "مهرگان" نامیده می شود. این روز فرخنده تاریخی میراث نیکی است که از نیاکان ما بر جای مانده و ایرانیان آن را نمادی از مهر، خرمی و یکتاپرستی می پندارند.

حسی که همواره در چنین مناسبت هایی سراغ آدمی را می گیرد شوق ایرانی بودن و پایبندی به ارزش های ملی و میهنی ما می باشد. ارزش هایی که شوربختانه زیر سم وحشی اعراب ایران ستیز، رنگ باخته و امروز در سلطه ننگ نام ترین حکومت تاریخ ایران و توسط سران واپس گرای آن به تلخ ترین شکل ممکن نادیده انگاشته می شود. هرچند مردمان ایرانی همچنان عشق به این روزهای خجسته را در قلب و ذهن خود حفظ می کنند.

مهرگان یا جشن مهر از بزرگ ترین جشن های ایرانیان است که تاریخی بسیار بلند بالا داشته و می توان آن را هم ردیف با نوروز جای داد. مهرگان از شانزدهم مهرماه یا مهر روز آغاز شده و تا بیست و دوم مهر یا رام روز ادامه می یابد. مهرگان در ستایش ایزد یا میترا برگزار می گردد. واژه میترا به معنای آفتاب است که با گذشت زمان به مهر تغییر یافته و سپس تر مهر را به معنای خورشید خوانده اند. خورشید، میترا یا مهر در میان ایرانیان باستان از جایگاهی بس بزرگ برخوردار بوده است.

این جشن همچنان در طی تاریخ جایگاه خود را حفظ کرده و امروز چونان سرمایه یی کهن و ارزنده شمرده می شود.

همانگونه که اشاره شد رژیم شب پرست و اهریمنی اسلامی، با نگر بر نفرت و انزجار زاید الوصف اش نسبت به تمام ارزش های ملی و اصیل ایرانی همانطوری که جشن های خجسته یی چون مهرگان، شب یلدا، چهارشنبه سوری، نوروز و... را نادیده می انگارد، به همان میزان پیرامون خفیف ترین و حقیرترین وقایعی که به جهان اعراب و به قول گفته خودشان جهان اسلام ارتباط یابد دیوانه وار زمین و زمان را به هم می دوزد تا از ارزش های ساختگی، تهی و بی ارزش هزار و چهارصد ساله اش پاسداری کند و در این میان نیز از هیچ جنایتی فروگذار نمی کند.

به هر روی و حتا با وجود وضعیت وخیم داخل کشورمان، ما چون همیشه جشن مهر را به شادی می نشینیم و گرامی می داریم.

این حقیر سخن کوتاه می کنم چرا که در پیشگاه کلام اهورایی بزرگمرد فرزانه و پادشاه ابرشوکت ایران، گزافه گویی این کمترین ناشایست و زننده می نماید.

شاهنشاه نیک تبار ایران، ذات اقدس ملوکانه اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی اراده کرده اند تا مهرگان را به هم میهنان شادباش تفقد فرمایند.

خدایگان ایران در پیام سراسر از مهرشان که شکوه خورشید وار وجود نازنین ایشان را بار دیگر تداعی می سازد، از امید به آینده سخن گفته و پایان عمر تبهکاران رژیم جلاد جمهوری اسلامی را به روشنی نوید داده اند.

متن کامل پیام معظم له را در زیر بخوانید:

جمعه 17 مهر 1388

به نام خدایی که شادی را برای انسان آفرید
هم میهنانم،

باری دیگر روز مهر از ماه مهر، یعنی شانزدهم مهرماه، روز فرخنده ای که نیاکان نیک اندیش مان «مهرگان» نام اش نهادند، فرارسیده است. روزی که در آن مردم، در سراسر ایرانشهر، به جشن و پایکوبی می پرداختند و ایزد مهر و پیمان را بزرگ می داشتند. روزی که در آن، ایرانیان، دست در دست یکدیگر، با سرهای برافراشته و دستان برکشیده به سوی روشنی، به پرهیز از دروغ و دوری جستن از خشم و کینه جویی و تاریک اندیشی هم سوگند می شدند و شانه به شانه ی یکدیگر، بر راستی و نیک چشمی و روشن اندیشی پای می فشردند.

ایرانیان،
مهرگان، در کنار نوروز، بزرگ ترین جشن تمدن ایرانی و یکی از پایه های استوار دوام تمدنی و پایائی فرهنگی ماست. مهرگان، آن جشن بی همتایی ست که در آن، به شادی اندیشیدن و در شادی زیستن، برایندی از یکپارچگی در رفتار و کردار آدمی به شمار می رود. ایزد مهر، ایزد دوستی و هم پیمانی میان انسان و انسان، و میان انسان و طبیعت است؛

به هیچ کس نباید دروغ گفت، حتا به دروغ گو، و با هیچ کس نباید پیمان شکست، حتا با آن کس که پیمان می شکند؛ این دستور زرین، والاترین فرمان ایزد مهر، و راز ماندگاری ایرانزمین در درازنای تاریخ بوده است. رازی آشکار، که از کشاورز ایرانی تا سرباز و سپاهی اش، و از دبیر و فرزانه ی ایرانی تا دین مرد و پیشه ور و صنعت گر اش، همه، از زن و مرد، در قلب خود پاس اش می داشتند و در نگهداری و گسترش اش، می کوشیدند؛

هم میهنانم،
مهرگان را امروز در پیرامونی جشن می گیریم که به جای روشنایی، تاریکی، و به جای راستی، دروغ بر میهن ما چیره شده است؛ و این در حالی ست که شکوه تمدن ایرانی، همواره، در تعهد و وابستگی اش به راستی، مهر، و نیک منشی بوده است؛ فرهنگ ایرانی از آن رو بزرگ است و پر فروغ، چرا که همواره انسان را به جا آورده است، و در ناخوشایند ترین دوران ها، عشق را؛

امروز اما، دین فروشان بی دینی بر میهن نگون بخت ما فرمانروایی می کنند که شکننده ی پیمان اند و لگد مال کننده ی مهر و دوستی؛ کسانی، که جامه ی دین را پشت و رو بر تن کرده اند و راستی را خوار و فریب را بزرگ می دارند؛ خورشید تمدن ایرانزمین اما، هرگز غروب نمی کند.

ایرانیان،
من شکی ندارم که از زور دروغ و توان خشم بیش از پیش کاسته شده است؛ طشت رسوایی کاسب کاران ایمان که چنگ در دامن دولت انداخته و دل به مال و ثروت باخته اند، از بام زمان فروافتاده است و در برابر، هر روز بر شمار آنانی که ساعت خود را با آهنگ تمدن و فرهنگ ایرانزمین کوک می کنند، افزوده می شود؛ ایران، می رود تا باری دیگر خود و سنت روشن و انباشته از مهر و خرد خود را، در تمامیت اش، بازیابد؛

هم میهنانم،
امیدوار و امید بخشانه زیستن، همواره هنر ایرانی بودن بوده است؛ هنر ایرانی بودن، رو به آینده زیستن و در چشم داشتن پایان شب های تاریکی بوده است، و عشق و نیکی را، به هر بهایی، پاس داشتن؛ امروز، نمود این امیدواری و عشق کهن، نسل جوان، بیدار، هشیار، و یکپارچه ای ست که یک ندا و هم نوا، زیباترین ترانه را، آزادگی را، در گوش جهان زمزمه می کند؛


ایرانیان،
مهر همیشه پیروز، باری دیگر در آستانه ایستاده است، تا بر اهل دروغ و تاریکی چیرگی یابد و فروغ راستی، و روشنائی خرد را، به ایران ما بازگرداند.

مهرگان، این جشن باستانی و فرخنده را، به یکایک ایرانیان شادباش می گویم

خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی

پیوند به تارنمای پرشکوه ذات اقدس همایونی اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی

_____________

نگاشته شده در تاریخ نوزدهم مهر دو هزار و پانصد و شصت و هشت شاهنشاهی