مخمور جام عشقم، ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می، مجلس ندارد آبی
وصف رخ چو ماهش، در پرده راست ناید
مطرب بزن نوایی، ساقی بده شرابی
در آستانه خجسته میلاد با سعادت شاهدخت فرزانه، سومین فرزند پادشاه بزرگ و به حق ایران زمین، پرنسس عالی مقام والاحضرت فرح دوم پهلوی هستیم. ایشان در بیست و هفتم دی ماه دو هزار و پانصد و شصت و دو شاهنشاهی (برابر با هزار و سیصد و هشتاد و دو خورشیدی)دیده به جهان گشوده اند و اکنون چهار سال از عمر پربرکت شان می گذرد. آنچه اسباب شرمساری حقیر و تمام میهن پرستان راستین ایران، در چنین روزهای باشکوهی ست نه فقط بضاعت اندک و زبان قاصر از وصف کمالات ملوکانه چنین بزرگوارانی است که آن جای خود قرار دارد. مهم تر از آن سرافکندگی ما شاید، ریشه در ناتوانی مان داشته باشد که با کوهی از ادعا هنوز، صاحبان ایران و وارثین این ملک در تبعید و غربت به پیشواز زادروز خویش می روند. جای افسوس بسیار است و...
شاهدخت بزرگ منش ایران، کوچکترین فرزند اعلاحضرت هستند. سومین دخت یگانه ترین انسان، که عالم از ابهت وجود بی مثالش در شگفت مانده و سرها برای کرنش به خاک پای چنین ابرمردی خم می شوند. والاحضرت پرنسس فرح دوم پهلوی برخاسته از دامان پاک ملکه ایران والاحضرت یاسمین اعتماد امینی پهلوی هستند. پدر تاجدارشان شاه شاهان ذات اقدس ملوکانه رضاشاه دوم پهلوی، پیش از ولادت این سه جگر گوشه ی دربار هماره جاوید سلطنت، اراده فرموده بودند تا نام هر یک از فرزندان ایشان دارای مفهومی خاص باشد٬ نخستین گوهر دردانه را "نور" نام گذاردند، دومین را "ایمان" و سومین اختر تابناک و گل شکوفان باغ و بوستان پهلوی٬ با خواست معظم له و همچنین ملکه بزرگوار، تقدیر شد تا هم نام مادربزرگ پدری اش، یگانه بانوی تاجدار و مادر معنوی ملت، شهبانوی پاک نهاد ایران علیاحضرت فرح دیبا پهلوی باشد. جان نثار، به حق از وصف کمالات این شاهدخت نازنین عاجز و ناتوانم.
به راستی چه می توان گفت هنگامی که این کوکب فروزان و فرزند یگانه افتخار ایران، دور از موطن خویش به سرمی برند. دور از دیاری که پدربزرگ تاجدار معظم لها، شاهنشاه آریامهر فقید و جد پدری ایشان اعلاحضرت رضا شاه کبیر احیا کننده آن سرزمین بوده اند.
این زاد روز فرخنده و این میلاد عظیم را نخست به پیشگاه همایونی پادشاه خوبان، سرور کاینات، ذات کبریایی اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی پدر تاجدار شاهدخت فرح و سپس به محضر مبارک ملکه یاسمین اعتماد امینی پهلوی مادر عظیم الشان ایشان، آنگاه به خدمت جده پدری والاحضرت، بزرگ بانوی ایران، سمبل بی بدیل عصمت و نجابت علیاحضرت شهبانو فرح دیبا پهلوی، در مرتبه بعدی به حضور والاحضرتان نور و ایمان پهلوی خواهران ایشان و در آخر با صمیمانه ترین درودها به پیشگاه خود والاحضرت شاهدخت فرح دوم پهلوی این روز بزرگ را شادباش و تبریک عرض می کنیم. با این امید که ایشان زیر سایه فره ایزدی پدرتاجدارشان٬ صد سال زندگی کنند و به زودی قدوم مبارک دودمان عظیم و منزه پهلوی٬ بر دیدگان مشتاق مان بنشیند و این سروران و مالکان بی رقاب ایران٬ به میهن خویش بازگردند.
پایداری، پادشاهی، پیروزی
نگاشته شده در تاریخ بیست و ششم دی ماه دو هزار و پانصد و شصت و شش شاهنشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر