۱۳۹۰ مرداد ۴, سه‌شنبه

در رثای وفات دو پادشاه بزرگ و گرامیداشت ولادت ملکه سرافراز ایران



چهارم و پنجم امرداد، دو روز پیاپی که داغ و دردی عمیق را در خود نهفته دارند. چهارم امرداد سالروز فاجعه یی جانکاه و پنجم امرداد، سالگرد یک ضایعه جبران ناپذیر دیگر است که هرگز و هیچگاه از حافظه تاریخ پاک نخواهند شد.
   چهارم امرداد، البته به یک مناسبت خجسته و خوش یمن نیز مزین می باشد. فراق ابرمردی بی مانند هم قرین با ولادت بانویی بزرگ است. بانویی که سال هاست در اوج عزت و افتخار، همسری مردی را پذیرفته که خود ثلاله ماندگار همان پادشاه فقید و سعید و یادگار ارزنده یی به جا مانده از فرزند اهورایی ایشان است.

والاحضرت یاسمین پهلوی
   والاحضرت پرنسس یاسمین اعتماد امینی پهلوی، به تاریخ چهارم امرداد 1347 خورشیدی در تهران و در دامان خاندانی محترم و خوشنام، دیدگان مبارک را به جهان گشودند.
   این دوشیزه زیبا چهره که بختی بس بلند داشت، در عنفوان جوانی مفتخر گردید تا دستان لطیف ایشان در دستان شهریار و پادشاه جوان ایران رضا شاه دوم قرار بگیرد و بدین سان دوشیزه یاسمین اعتماد امینی هم اکنون، والاحضرت ملکه یاسمین پهلوی نام دارند. بانوی بزرگی که ایرانیان به وجود ارزشمند ایشان می بالند. ایشان دارای لیسانس علوم سیاسی و دکترای وکالت از دانشگاه جرج واشینگتن امریکا می باشند.
   همایون باد سالروز فرخنده پانهاد والاحضرت یاسمین اعتماد امینی پهلوی، ملکه گرانمایه ایران.

اعلاحضرت رضا شاه کبیر
   روزی که آن دلدار دوران گام های مبارک شان را بر این جهان ناقابل خاکی نهادند، شاید کسی نمی توانست تصور کند، یکی از بی همتا و بی بدیل ترین چهره های تاریخ به این دنیا پا نهاده تا جهانی را به فر همایونی اش روشن و منور بسازد.
   رضا شاه کبیر، بسیار زودتر از آنکه کسی تصور کند، قابلیت ها و توانایی های شان را بر همگان آشکار ساختند. اورنگ پادشاهی به راستی زیبنده هیچ وجودی عزیزتر از آن یگانه ی دردانه نبود.
   رضا شاه پهلوی، بنیانگذار سلسله هماره جاوید پهلوی و پدر ایران نو، میهن را از منجلاب خفت و نکبت رهایی بخشیده و به اوج قله های سربلندی رساندند. آن مرد بزرگ در زندگی شخصی شان، رحیم، بخشایشگر و باگذشت بودند. با کینه و دو رویی میانه یی نداشتند. از دروغ بیزار بودند. شجاعت و دلاوری شان مثال زدنی بود. اعلاحضرت رضا شاه بزرگ، به همان اندازه که جدی و مقتدر بودند، قلب شان سرچشمه زلال مهربانی بود و تمایل نداشتند کسی از آن حضرت، رنجشی به دل بگیرد.
   افسوس و صد افسوس که آن یاور بی همتا و آن خورشید پرفروغ، در تبعید و غربت ژوهانسبورگ دل از دلدادگان و عاشقان شان برکندند تا به ابدیت رهسپار شوند. ابدیتی که خط روشنی از نور ناب را از ژوهانسبورگ تا آسمان ها ترسیم می کرد.
  عارض شدن ناگهانی یک حمله ی قلبی بر آن وجود مبارک در بامدادان چهارم امرداد سال 1323 خورشیدی، میان ما و آن محبوب دیواری به بلندای همیشه کشید و تنها حسرتی باقی ماند از تابش آفتابی که از فردای آن روز دیگر طلوع نمی کرد:

کَس چون تو طریق پاکبازی نگرفت
با زخم نشان سرفَرازی نگرفت
زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت
حیثیت مرگ را به بازی نگرفت...

اعلاحضرت محمد رضا شاه پهلوی
   محمد رضا شاه پهلوی، دردانه فرزند و جگرگوشه رضا شاه کبیر، به راستی جانشین برحق پدر فقید و تاجدارشان بودند. برای ایشان همواره عشق به ایران، حرف اول و آخر را می زد. مهربانی در چشمان شان همواره نمایان بود و به هیچ چیز جز بالندگی و عزت مردمان شان نمی اندیشیدند.
   کوشش های ایشان در راه آبادی هرچه بیشتر ایران، در کلمات و واژه ها به هیچ وجهی قابل توصیف و بیان نیست. هیهات که تقدیر شوم ما مردم سرگشته و بی پناه ایرانی، آنقدر تاریک نوشته شده بود که آن دلارام را نیز از کف دادیم و افسوس و دریغ...
   پادشاه خوبان، اعلاحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر، به تاریخ غم افزای پنجم امرداد 1359 خورشیدی در غربت محنت بار قاهره، در آغاز صبحگاهی که بی حضور ایشان، هیچ رنگ و بویی از صبح را با خودش نداشت، جهان فانی را به شوق شراب جاودانگی ترک فرمودند و ما را با هزاران درد بی درمان و بغض بی پایان، تنها به جا گذاشتند.
  بزرگ ارتشتاران محمدرضا شاه، در تبعیدی ناگزیر و در پی عارضه بدخیم طحال که سالیان سال با آن دست به گریبان بودند، به بیکرانه ها پرواز کردند تا نام شان، تصویرشان، یاد و خاطره شان در تمامی قلب های تپنده ایرانی برای ابد باقی بماند و هرسال پنجم امرداد ماه بهانه یی بشود برای یک دل سیر گریستن...

شکست عهد من و گفت هرچه بود گذشت
به گریه گفتمش آری ولی چه زود گذشت
بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید
بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت.
  
همراه با فرا رسیدن چهارم امرداد ماه سالروز فقدان اعلاحضرت رضا شاه کبیر و پنجم امردادماه سالگرد اسف بار وفات شاهنشاه آریامهر، نخست به پیشگاه جانشین بلافصل کیان پادشاهی، وارث اریکه سلطنت اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی، صمیمانه و چاکرانه عرض تسلیت خود را پیشکش می داریم. آنگاه به خدمت بزرگ شهبانوی ایران، مادر معنوی ملت، علیاحضرت فرح دیبا پهلوی سالگرد این دو فاجعه را تسلیت عرضه می داریم. سپس به حضور گرانقدر والاحضرتان شاهپور غلامرضا و شاهدخت اشرف پهلوی تسلیت عرض نموده و آنگاه به خدمت والاحضرت شاهدخت فرحناز پهلوی عرض تسلیت خود را تقدیم می داریم. همچنین به خدمت سه شاهدخت زیبای ایران، والاحضرتان پرنسس نور، ایمان و فرح دوم پهلوی مراتب تسلیت و تعزیت خود را عرضه می نماییم.
   همچنین چهارم امرداد ماه خجسته میلاد باسعادت والاحضرت ملکه یاسمین اعتماد امینی را به حضور پادشاه ایران، شهبانوی سرافراز و همچنین خود ایشان شادباش و تهنیت عرض می کنیم.
   امید که وجود مبارک شاهنشاه نازنین و یکدانه ایران رضا شاه دوم پهلوی و همسر گرانمایه ایشان ملکه یاسمین همواره در سایه مهر ایزد مانا، پاینده و سلامت و برقرار بماند.

پایداری پادشاهی پیروزی
_____________________________
نگاشته شده در تاریخ چهارم امرداد دو هزار و پانصد و هفتاد شاهنشاهی

۱ نظر:

Arash گفت...

با درود
وطن پرستان ایرانی، هیچگاه یاد و خاطره این دو پادشاه بزرگ ایران و خدمات ارزشمندشان را فراموش نخواهند کرد.

پاینده ایران
جاوید شاه