۱۳۸۹ بهمن ۱۷, یکشنبه

پیام پادشاه ایران در سوگ وفات زنده یاد دکتر داریوش همایون

داریوش همایون، در طول عمر پرحاصلش چه بسیار خدماتی به فرهنگ، ادب و جامعه ایران روا داشت. می توان به جرات گفت او در زمره مردان ممتاز روزگار خود بود. تلاش ها و کوشش های خستگی ناپذیر ایشان در تمام سالیان سیاه، سخت و غمباری که پس از وقوع انقلاب نحس اسلامی، در غربت گذشتند نمی تواند از یاد و خاطره کسی محو شود.
این استاد ارجمند و به معنی واقعی کلمه ایرانی راستین، در اوج نیروی مبارزاتی، ناگهان در پی یک زمین خوردگی ساده به حالت کما رفتند و متاسفانه در تاریخ هشتم بهمن، ما را در بهت و اندوه توامان فرو برده و در شهر ژنو سوییس به دیدار معبود شتافتند.
او متولد پنج مهرماه 1307 خورشیدی در تهران بود. طی عمر بسیار پربار روانشاد زنده نام داریوش همایون، وی این افتخار را داشت تا در سایه سلطنت شکوهمند پهلوی بتواند به سمت وزارت اطلاعات و جهانگردی منصوب شده و همچنین سخنگوی دولت باشد. ایشان به کسب علم اهتمام ورزیده و موفق به اخذ دکترای حقوق از دانشگاه تهران گردید. مقارن با فاجعه ننگین بهمن پنجاه و هفت و برپایی جو خفقان و کشتار، این مرد بزرگ گرفتار زندان اهریمنان جمهوری فاسق اسلامی گردید. البته با حمله شبانه عده یی ناشناس به زندان، آقای همایون توانست بگریزد و بی درنگ ایران را به مقصد فرانسه ترک نماید.
طی سال هایی که گذشت دکتر همایون به عنوان مریدی خالص و عاشقی وفادار برای نظام پادشاهی، همواره مفتخر بود که نقش مشاوری دلسوز و صادق را برای دربار شهریار نازنین غربت نشین ایفا نماید. داریوش عزیز کوشید که صداقت و انسانیت خود را به پیشگاه اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی اثبات کند.
دکتر داریوش همایون بی شک از مردان ماندگار تاریخ ایران است. کسی که بر گردن تاریخ این مرز و بوم حقی جاودانه دارد.
متعاقب با پخش خبر تلخ درگذشت نابهنگام استاد فرهیخته داریوش همایون، یگانه پادشاه و ضامن اقتدار ایران، دلبر و دلدار ما، اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی اراده کردند تا پیامی را در سوگ آن زنده یاد منتشر فرمایند.
متن کامل پیام ملوکانه را در ادامه خواهیم خواند:
۱۰ بهمن ماه ۱۳۸۹
با رفتن داریوش همایون، آزادی خواهان ایران سخنگوئی فرهیخته و توانا، مبارزان علیه استبداد و ارتجاع همسنگری پرشور و هشیار و یاران و پیروان مکتبش آموزگاری خردمند را از کف داده اند. کسی نیست اکنون که جایش را پر کند و چون او بتواند برای گرد هم آوردن نیروها و جنبش های آزادی خواه ایران پیوسته بکوشد بی آن که عناد کوته بینان و بداندیشان او را در بارۀ درستی هدف به تردید اندازد.
همایون در بیان اعتقاداتش هرگز در بند ملاحظات شخصی و مصلحت سیاسی اش نبود. گرچه نظام پادشاهی مشروطه را نظامی مناسب تاریخ و اوضاع و احوال ایران می شمرد و در برشمردن پیشرفت های ایران در دوران نیاکانم زبانی فصیح و قلمی شیوا داشت، امّا هرگز بر خطاها و کاستی های آن دوران پرده نمی کشید و نقشی را که در پراکندن بذر انقلاب ویرانگر داشتند انکار نمی کرد. اگر بزرگی در پهنۀ سیاست را بتوان به توانائی درک واقع بینانۀ منافع ملّی، آشنائی با ابزار تأمین این منافع و شهامت رویاروئی با احساسات و تعصبات خطرخیز مردمان، تعبیر کرد، بی تردید همایون را باید از مردان بزرگ عرصۀ سیاسی ایران معاصر شمرد.
در این دوران دراز دوری از وطن من از رایزنی های ارزنده و تجربــه های آموزنده اش بهره بسیار بردم و به همین روی از رفتنش سخت افسرده ام. یقین دارم که همۀ دوستان و یاران و پیروان او نیز با به یادآوردن سخنان حکیمانه و راهنمائی های ارزنده و عشق ناب و بی کرانش به ایران درد نبودش را تسکین خواهند داد.
روانش شاد و یادش در خاطر همۀ عاشقان ایران ماندگار باد
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
پیوند به تارنمای مبارک شاهنشاه ایران اعلاحضرت رضا شاه دوم پهلوی
________________
نگاشته شده در تاریخ هفدهم بهمن دو هزار و پانصد و شصت و نه شاهنشاهی

هیچ نظری موجود نیست: